مقایسه دفع ادراری پروتیین ناشی از دو نوع پروتکل، شبه‌فوتبال و بازی رسمی فوتبال

چکیدههدف: علیرغم حجم زیاد پروتیین در پلاسما، به‌واسطه نفوذپذیری انتخابی غشا ِ گلومرولی ادرار طبیعی عاری از پروتیین است. شرایط فیزیولوژیکی متعددی ازجمله فعالیت ورزشی می‏تواند موجب افزایش گذرا در دفع ادراری پروتیین شود که ملایم و برگشت‌پذیر است. چندین مطالعه بروز پروتیینوری در افراد بزرگسال سالم را پس از فعالیت‎های ورزشی گزارش کرده‎اند. با وجود این، اطلاعات اندکی در مورد بروز این پدیده در افراد نوجوان وجود دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی مقایسه پروتیینوری ورزشی پس از یک پروتکل شبه‌فوتبال و بازی رسمی فوتبال در افراد نوجوان بود.روش پژوهش: بدین منظور 22 نوجوان پسر فوتبالیست (دامنه سنی16-14 سال) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به دوگروه پروتکل شبه‌فوتبال و بازی رسمی فوتبال تقسیم شدند. نمونه‎های ادراری به صورت نمونه‌های ادراری 24 ساعته، قبل و 24 ساعته پس از انجام آزمون جمع‌آوری شد.یافته ها: یافته‌های این تحقیق نشان داد انجام یک پروتکل شبه‌فوتبال و بازی رسمی فوتبال موجب افزایش معنی‌دار میزان دفع شاخص‌های ادراری پروتیین تام، کراتینین، بتادومیکروگلوبولین و گاماگلوتامیل ترانسفراز شد (001/0 > p). همچنین، در پس‌آزمون میزان دفع ادراری همه شاخص‎های مذکور در گروه شبه‌فوتبال اندکی بیشتر از گروه بازی رسمی فوتبال بود، ولی تفاوت به لحاظ آماری معنی‎دار نبود.نتیجه‌گیری: احتمالاً تغییرات همودینامیک خون کلیوی، تغییر نفوذپذیری غشای پایه گلومرولی، تغییرات بار الکتریکی غشا و اسیدیته خون و همچنین تغییرات هورمونی و آنزیمی ناشی از فعالیت ورزشی باعث افزایش نفوذپذیری گلومرولی و اختلال در بازجذب توبولی و موجب دفع پروتیین‌های با وزن کم و زیاد با منشا پلاسمایی در ادرار می‌شود.واژگان کلیدی: پروتیینوری ورزشی، بتادومیکروگلوبولین، گاماگلوتامیل ترانسفراز، کراتینین.