مقایسه دو روش‌ تمرین مقاومتی 7/3 و کلاستر ست بر قدرت، ترکیب بدنی و عملکرد ورزشی بسکتبالیست‌های زن نیمه‌حرفه‌ای

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو روش تمرین مقاومتی 3.7 و کلاسترست (cs) بر قدرت، ترکیب بدنی و عملکرد ورزشی بسکتبالیست‌های زن بود. روش کار: 21 زن بسکتبالیست (سن: 3.8±22.23سال؛ قد: 6.78±165.94؛ وزن:9.50±63.30کیلوگرم) بدون سابقه تمرینی در 6 ماه گذشته به طور تصادفی در سه گروه 3.7، cs و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی برنامه تمرین مقاومتی، را برای هشت هفته/3روز انجام دادند. ارزیابی های پیش و پس از دوره ی تمرین شامل اندازه گیری ترکیب بدنی؛ ارزیابی حداکثر قدرت و سنجش عملکرد ورزشی با آزمون های توان بی هوازی (rast)، تکرار دو سرعت (rsa)، 10متر سرعت، چابکی (t-test)، پرش cmj و sj بود. برای تعیین تفاوت معنا داری بین گروه ها، از روش mixed model anova 2 × 3 استفاده شد. یافته‌ها: قدرت پایین تنه و بالاتنه گروه 3.7، افزایش معناداری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل و در پرس سینه و پرس پا نسبت به گروه cs نشان داد. گروه cs در قدرت پایین تنه افزایش معناداری داشت. هر دو گروه تجربی بهبود معناداری در cmj و زمان t-test و 10متر سرعت نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل نشان دادند. در sj افزایش معنادار به نفع گروه 3.7 نسبت به پیش آزمون، گروه cs و کنترل بود و همچنین افزایش معنادار در sj در مقایسه درون گروهی cs مشاهده شد. هیچ پروتکلی برrast ، rsa و ترکیب بدن تاثیر معنادار نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به زمان کمتر برای صرف در هر جلسه و شدت پایین تر تمرین و بنابراین احتمال آسیب کمتر، پروتکل 3.7 یک روش تمرین بدنسازی کارآمد برای افزایش حداکثر قدرت، سرعت، چابکی و پرش زنان بسکتبالیست است.

comparison of two resistance training methods, 3/7 and cluster set on strength, body composition and sports performance of semi-professional female basketball players

introduction: this study aims to investigate the impact of two training methods, 3/7 and cluster set (cs), on the strength, body composition, and athletic performance of female basketball players. methodology: twenty-one basketball players (age: 22.23±3.8 y; height: 165.94±6.78 cm; weight: 63.30±9.50 kg), who had not engaged in resistance training for the past 6 months, were randomly divided into three groups: 3/7, cs, and a control group. the experimental groups followed an eight-week resistance training program (three sessions/week). pre- and post-training assessments included measurements of body composition, evaluation of maximum strength, and various athletic performance tests such as repeated anaerobic sprint test (rast), repeated-sprint ability (rsa), 10-m sprint, t-test agility, countermovement jumps (cmj), and squat jump (sj). to determine the significant difference between the groups, a 3 × 2 mixed model anova was performed.  results: the 3/7 group showed significant improvements in full body strength compared to the pre-test and control group. the cs group exhibited significant improvements in lower body strength. both experimental groups showed significant improvements in cmj, t-test time and 10-m sprint time compared to the pre-test and control group. in terms of sj, the 3/7 group showed a significant improvement compared to the pre-test, cs group, and control group. however, no significant effects were observed on rast, rsa, and body composition among the different protocols.  conclusion: the 3/7 training protocol, with its shorter training time and lower intensity, proves to be an effective method for enhancing maximum strength, speed, agility, and jumping ability in female basketball players while minimizing the risk of injury.