تاثیر تمرین ترکیبی در حالت ناشتایی وسیری برمیزان اشتها و سطوح استراحتی لپتین وگرلین در مردان چاق

هدف: تمرین ورزشی تاثیرات متابولیک قابل توجهی به همراه دارد و تنظیم کننده‌ مهم اشتها و هورمون‌های اشتها است. این اثرات ممکن است تحت تاثیر وضعیت ناشتایی قرار گیرد. روش‌ کار: در یک کارآزمایی تصادفی شده 54 مرد چاق (میانگین سن: 28/7±4/4 ، میانگین وزن: 7/3 ± 99/5 ) با شاخص توده بدنی بیش از 30 کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی به 3 گروه شامل تمرین درحالت ناشتایی، تمرین در حالت سیری و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تجربی به اجرای تمرین ترکیبی شامل تمرین هوازی (پیاده روی یا دویدن با 70-60 درصد ضربان قلب ذخیره به مدت 30 دقیقه) و قدرتی (تمرین دایره‌ای با 10 تکرار برای هر حرکت و در 3 دوره) با تواتر 3 جلسه در هفته پرداختند. گروه تمرین درشرایط ناشتایی تمرین را بعد از ناشتایی شبانه انجام می‌دادند و گروه تمرین درشرایط غیرناشتایی تمرین را 3-2 ساعت پس از صرف صبحانه انجام می‌دادند. در ابتدای تحقیق و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین متغیرهای تحقیق ارزیابی شد. یافته‌ها: تمرین ترکیبی باعث کاهش معنادار لپتین (0/001=p) و همچنین میزان اشتها (0/002=p) در مقایسه با گروه کنترل شد اما تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی مشاهده نشد (0/05 < p). علاوه‌ براین، گرلین بطور معنادار در گروه‌های تجربی نسبت به کنترل کاهش یافت (0/001=p) و تفاوت معنادار بین دو گروه تجربی مشاهده شده (013=p). نتیجه گیری: یافته های به دست آمده از تحقیق حاضر نشان می دهد که سطوح هورمونهای تنظیم کننده اشتها تحت تاثیر تمرین ترکیبی قرار گرفت و وضعیت ناشتایی یا غیرناشتایی عامل موثر بر پاسخ گرلین به تمرین می باشد.

the effect of concurrent training in fasted and fed state on appetite and resting levels of leptin and ghrelin in obese men

aim: exercise training has a remarkable metabolic and appetite-regulating effects. appetite-regulating effects of exercise training may be altered by fasted and fed status. therefore, in the present study we investigated the effect of 8 weeks of concurrent training in fasted and fed state on appetite and resting levels of leptin and ghrelin in obese men.method: in a randomized clinical trial, 54 obese men (mean age: 28.7±4.4, weight: 99.5±7.3) with bmi > 30 kg/m2 were randomly divided into groups including 2 experimental groups of training (fasted and fed) and control. the experimental groups performed a concurrent exercise program including aerobic training (walking/ running on treadmill at 60-70% of heart rate reserve lasting 30 minutes) followed by strength training (circuit training with 10 repetitions for each exercise in 3 rounds interspersed with 2-3 min rest) with a frequency of 3 d/w over 8 weeks. the fasted group performed exercise program following 10-12 hours overnight fasting, and the fed group performed the exercise program 2-3 hours following breakfast. at the beginning and 48 hours after the last training session measurements were performedresults: concurrent training resulted in a significant decrease in leptin (p=0.001) as well as the appetite score (p=0.002) compared to the control group; yet, no significant difference was observed between the two experimental groups (p<0.05). furthermore, ghrelin significantly decreased in the experimental groups compared to the control (p=0.001) and a significant difference between the two experimental groups was also observed (p=0.013).conclusion: the findings of the present study indicates that appetite regulating hormones are remarkably affect by concurrent training, and ghrelin resting concentration is likely to be affect by pre-exercise feeding status (fasted vs fed).