اثر تمرین مقاومتی با باند کشی بر سطوح میوستاتین و فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک (oso)

هدف: میوستاتین و مهار کننده آن فولیستاتین ، عواملی هستند که می توانند به طور بالقوه بیولوژی سالمندی از جمله توده عضلانی را تعدیل نمایند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی با باند‌ کشی بر سطوح سرمی میوستاتین، فولیستاتین در زنان سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک‌ (oso) بود. روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده ‌(rct) یک سوکور، 48 زن سالمند دارای چاقی سارکوپنیک (بر اساس نتایج آزمایش‌dexa، سن ‌3.68±64.13 (سال)، درصد‌چربی 6.56±45.4 (درصد)، شاخص‌توده بدنی 3.71±33.1 (کیلوگرم بر متر مربع)، نمره t چگالی مواد معدنی استخوان‌های ران و مهره‌های 1‌ تا 4‌ کمری 1.42±1.86 به دو گروه کنترل (22‌ نفر) و تمرین (26 نفر) تقیسم شدند. گروه تمرین به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته تمرینات مقاومتی با باند‌های کشی را برای همه‌ی گروه‌های عضلانی اصلی انجام دادند. 48 ساعت پیش و پس از 12 هفته مداخله خون‌گیری انجام شد. جهت مقایسه‌های درون گروهی از آزمون‌‌های t وابسته و ویلکاکسون و جهت مقایسه های بین گروهی از آزمون آنکوا استفاده شد. یافته‌ها: در مقایسه‌نتایج بین گروهی میزان فولیستاتین (0.002=p ) در گروه تمرین، وزن (0.001=p) و درصد چربی بدن (0.001=p) افزایش و نسبت فولیستاتین به میوستاتین(018/0= p) کاهش معنی داری درگروه کنترل داشت. تفاوت معنی داری در شاخص توده بدنی (0.054=p)، میوستاتین (0.095=p)، مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی با باند‌ کشی استراتژی تمرینی مناسبی باشد که از طریق تعدیل سطوح فولیستاتین و میوستاتین می تواند باعث بهبود ترکیب بدنی و توده عضلانی افراد سالمند دارای چاقی استئوسارکوپنیک‌ می شود.