تاثیر چهار هفته سنگ‌نوردی با محدودیت جریان خون بر عملکرد ورزشی و برخی از شاخص‌های آسیب عضلانی سنگ‌نوردان نخبه

هدف: تمرینات ورزشی با محدودیت جریان خون شیوه جدید تمرینی است که در دو دهه اخیر توسعه یافته است و برای بهبود عملکرد ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد. لذا هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر چهار هفته سنگ‌نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر عملکرد ورزشی و برخی شاخص‌های آسیب عضلانی در سنگ نوردان نخبه می باشد. روش‌شناسی: بدین منظور در یک طرح تحقیقی نیمه تجربی 12 زن و 12 مرد سنگ‌نورد با سابقه حداقل 4 سال و دامنه سنی 23 تا 27 سال و درصد چربی 10 تا 20 درصد بصورت هدفمند از بین سنگ نوردان نخبه انتخاب شده و به صورت تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه تمرین با محدودیت جریان خون (bfr) و تمرین بدون محدودیت جریان خون (nbfr) قرار گرفتند. پروتکل تمرین سه جلسه در هفته به مدت 4 هفته با شدت 60 الی 80 درصد درجه سختی مسیر انجام شد. نمونه خونی در حالت پایه و پس از دوره 4 هفته‌ای تمرین و متعاقب یک جلسه تمرین رقابتی صخره نوردی جهت تعیین میزان لاکتات دهیدروژناز، کراتین کیناز، لاکتات خون گرفته شد. همچنین، قدرت پنجه دست، توان بی هوازی انفجاری، درصد چربی و قدرت بالاتنه در حرکت اداکشن و درجه سختی صعود اندازه‌گیری شد. برای آنالیز داده ها از آزمون ‌تی مستقل برای مقایسه میانگین ها در سطح معنی‌داری 0.05 ≤α استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد شاخص آسیب عضلانی ldh، ck در پاسخ به تمرین سنگ نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد. اما میزان لاکتات خون در گروه bfr  نسبت به گروه nbfr  پایین تر بود. در عملکرد ورزشی در شاخص های قدرت پنجه دست، قدرت اداکشن دست، درصد چربی و توان انفجاری پایین تنه تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. هر چند در سختی صعود این تفاوت معنی دار بوده و در گروه bfr عملکرد بهتری گزارش شد (p<0/05). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش سنگ‌نوردی با bfr  نسبت به nbfr  باعث افزایش آسیب عضلانی نمی‌شود. اما ممکن است روی عملکرد تاثیر بهتری داشته باشد..