اثر تمرین استقامتی و مصرف آدنوزین بر بیان ژن a1ar در بافت چربی احشایی رت های نر چاق

هدف: با این که چاقی در تمام دنیا فراگیر شده است تلاش برای کاهش این اپیدمیک موثر نبوده است. بنابراین نیاز به یافتن راه های جدید پیشگیری از چاقی وجود دارد. هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین استقامتی و آدنوزین بر بیان ژن a1ar در بافت  چربی احشایی رت های نر چاق  بود. روش‌شناسی: بیست سر رت نر صحرایی، نژاد ویستار به مدت دوازده هفته با غذای پر چرب تغذیه شدند تا به میانگین وزنی 30±319 گرم رسیدند. پس از همسان سازی، رت ها به صورت تصادفی در چهار گروه کنترلسالین، کنترلآدنوزین، تمرینآدنوزین و تمرینسالین تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل دویدن روی نوارگردان بدون شیب به مدت 12 هفته بود. هر هفته پنج جلسه با سرعت 2520متر در دقیقه و به مدت3115 دقیقه اجرا شد. برای اندازه‌گیری  بیان نسبی ژن a1ar از روش pcr  استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس دو طرفه مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: هر دو متغیر تمرین استقامتی و مصرف آدنوزین (به‌طور مستقل) کاهش معنی داری را در تغییرات بیان ژن a1ar بافت چربی احشایی نشان دادند (0.001= p). همچنین اثرات تعاملی تمرین و آدنوزین حاکی از کاهش معنی‌دار در تغییرات بیان نسبی ژن a1ar بود (0.003=p) نتیجه‌گیری: تمرینات استقامتی و مصرف آدنوزین به عنوان آنتاگونیست های a1ar ، محرک‌های قوی لیپولیز بافت چربی هستند و این پتانسیل را دارند که به عنوان عوامل لیپولیتیک موثر در چاقی به کار گرفته شوند.

The effect of endurance training and adenosine consumption on the a1ar gene expression in the visceral adipose tissue of obese male rats

Aim: Although obesity is becoming epidemic all around the world, the effort to reduce its prevalence has not been effective. Thus, there is a need to find further paths to prevent obesity. The aim of this study was to determine the effect of endurance training and adenosine on the A1AR gene expression in the visceral adipose tissue of obese male rats Method: Twenty wistar strain male rats were fed with highfat food for twelve weeks and reached the average weight of 319+30 grams. The rats were divided randomly into four groups after being conformed. The exercise training session included running on the treadmill with no slope for 12 week. Each week, five sessions were held for 1531 minutes with the speed of 2025 meters per minute. In order to measure the relative gene expression of A1AR, the PCR method was used. The data was analyzed using the statistical method of twoway analysis of variance. Results: both variable of endurance training and adenosine consumption (independently) demonstrated a significant decrease in the A1AR gene expression in the visceral adipose tissue. (P=0.001). Also, the intraction of training and adenosine affects significant reduction of the A1AR expression. Conclusion: Endurance training and adenosine are strong stimulants of adipose tissue lipolysis as A1AR antagonists and have the potential to be used as effective lipolysis agents in obesity Keywords: Endurance Training, A1AR, Visceral White Adipose Tissue.