گزینش لاین های ذرت استخراجی از ژرم پلاسم سیمیت از طریق قابلیت ترکیب با تسترهای مناطق معتدله

به منظور ارزیابی ترکیب پذیری لاین های استخراجی از منابع ژرم پلاسم حاره ای و نیمه حاره ای سیمیت در تلاقی با لاین های مناطق معتدله و تعیین گروه هتروتیکی آن ها، تعداد 28 ترکیب حاصل از تلاقی چهار تستر مناطق معتدله (mo17، k18، a679 و k166b) با هفت لاین استخراجی از ژرم پلاسم ذرت سیمیت به همراه دو هیبرید شاهد (sc704 و sc705) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مغان طی دو سال 921391 بررسی شدند. نتایج تجزیه لاین×تستر برای برآورد اثر ژن ها نشان داد که هر دو اثر افزایشی و غیرافزایشی در کنترل عملکرد دانه و سایر صفات نقش داشتند. تخمین میزان ترکیب پذیری عمومی لاین ها نشان داد که امکان استفاده مستقیم از لاین های شماره 3، 5 و 7 در اصلاح عملکرد دانه وجود دارد. بررسی ترکیب پذیری خصوصی تلاقی ها برای عملکرد دانه نیز نشان داد که فقط ترکیب پذیری خصوصی تستر mo17 با لاین شماره 3 مثبت و معنی دار بود. به منظور شناخت بیش تر لاین های استخراجی از منابع مختلف سیمیت و انتساب لاین های مورد مطالعه به سه گروه هتروتیکی موجود، آماره ترکیب پذیری عمومی و خصوصی گروه های هتروتیک (hsgca) برآورد شد. بر این اساس، لاین شماره 1 واکنش مشابهی با گروه هتروتیک لنکستر شور کراپ، لاین های شماره 3 و 4 با گروه هتروتیک رید یللو دنت و لاین شماره 6 با گروه هتروتیک k166b (لاین استخراجی از منابع غیرمعتدله سیمیت در ایران) داشتند و سایر لاین ها واکنش مشابهی با گروه های هتروتیک تستر های مورد مطالعه نشان ندادند. این موضوع ضرورت استفاده از تسترهای بیش تر و نیز بیش از یک تستر از هر گروه هتروتیک را در شناسایی منابع مناسب از ژرم پلاسم حاره ای و نیمه حاره ای نشان می دهد.