مطالعه واکنش ارقام ذرت شیرین به علف کش های جدید سولفونیل اوره

به منظور بررسی واکنش برخی ارقام ذرت شیرین و علف‌های هرز به علف‌کش‌های جدید سولفونیل اوره آزمایشی در سال 1391 در مرکز تحقیقات خراسان رضوی اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت از سه رقم ذرت شیرین شامل دانه طلایی ksc403su، مریت merit و چیس chase و کاربرد علف کش ها شامل نیکوسولفورون، نیکوسولفورون + بروموکسینیل + ام‌سی پی ای، فورام سولفورون، ریم سولفورون + نیکوسولفورون، مزوتریون+ اس-متولاکلر + تربوتیلازین به همراه دو شاهد وجین آلوده به علف هرز و عاری از علف‌های هرز بودند. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. میزان گیاه‌سوزی ذرت شیرین بر اساس روش ewrc ارزیابی و زیست توده ارقام ذرت شیرین و علف‌های هرز در 4 هفته پس از کاربرد علف‌کش ها‌ اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که واکنش ارقام ذرت به علف‌کش بسیار متفاوت بود. رقم مریت با صد درصد گیاه‌سوزی و بدون بازیابی نسبت به علف کش های نیکوسولفورون، نیکوسولفورون + بروموکسینیل + ام‌سی‌پی ای، ریم سولفورون و فورام سولفورون، به عنوان حساس‌ترین رقم، و ارقام طلایی و چیس با داشتن حداقل درصد گیاه‌سوزی (گاهاً تا 10 درصد) متحمل‌ترین ارقام به علف‌کش‌های مورد بررسی بودند. مزوتریون+ اس-متولاکلر + تربوتیلازین تنها علف‌کش قابل استفاده در رقم مریت بود. اثر علف کش ها بر قطر ساقه، تعداد برگ، وزن خشک تک بوته، ارتفاع بوته، طول بلال، قطر بلال، وزن دانه در بلال و وزن چوب بلال معنی‌دار بود. در بین ارقام، رقم چیس و مریت به ترتیب دارای بالاترین و کمترین وزن دانه بوته ذرت و رقم طلایی دارای وزن دانه متوسطی در بین این دو رقم بود. همچنین، نتایج نشان داد تمامی علف کش ها تراکم و وزن خشک علف‌های هرز تاج‌خروس، خرفه، پیچک، سلمه‌تره، اویارسلام و تاج‌ریزی را به طور معنی‌داری نسبت به شاهد بدون مبارزه کاهش دادند. به طور کلی می توان گفت مزوتریون+اس-متولاکلر+ تربوتیلازین بهترین علف کشی بود که ضمن کنترل مناسب علف‌های هرز بدون خسارت به ذرت شیرین در تمامی ارقام ذرت شیرین قابل استفاده بود.