بررسی رقابت گندم (Triticum aestivum L.) و چاودار (.Secale cereal L) در شرایط تنش شوری با استفاده از آزمایش سری های جایگزینی

تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک همیشه تحت تاثیر شوری خاک و رقابت علف های هرز است. به منظور ارزیابی رقابت گندم و چاودار تحت شرایط شوری خاک، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1391 انجام شد. عوامل آزمایش، 5 نسبت مختلف کشت گندم- چاودار بر اساس سری های جایگزینی (100-0، 75-25، 50-50، 25-75 و 0-100 درصد) و 4 سطح شوری خاک (2، 4، 8 و 16 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش حاکی از اثر معنی‌دار (01/0 > p) شوری بر وزن خشک گیاهان مورد مطالعه بود، به طوری که با افزایش شوری خاک از 2 به 16 دسی زیمنس بر متر، ماده خشک گندم و چاودار به ترتیب 84 و 90 درصد کاهش یافت. چاودار در سطوح شوری 2 و 4 دسی زیمنس بر متر و گندم در سطوح شوری 8 و 16 دسی زیمنس بر متر دارای قدرت رقابتی بیشتری بودند. بررسی شاخص‌های رقابتی مختلف نشان داد که افزایش شوری خاک باعث کاهش قدرت رقابتی چاودار با گندم می‌شود.