ارزیابی مزرعه‌ای چند قارچ‌کش در کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در شمال ایران

بیماری سوختگی غلاف برگ برنج ناشی از قارچ rhizoctonia solani ag1 ia یکی از بیماری های مهم برنج از لحاظ اقتصادی در دنیا می‌باشد. این بیماری به کمک قارچ‌کش‌ها کنترل می‌شود و تا کنون هیچ رقم مقاوم برای این بیماری معرفی نشده است. به منظور جلوگیری از بروز مقاومت در سویه‌های بیمارگر قارچ نسبت به قارچ‌کش‌ها، معرفی قارچ‌کش‌های جدید با نقاط اثر متفاوت و متعلق به گروه‌های مختلف، از ضروریات مدیریت تلفیقی بیماری می‌باشد. بنابراین، در تحقیق حاضر کارایی قارچ‌کش تیفلوزامید (thifluzamide 24% sc) در کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در شمال ایران ارزیابی و با کارایی قارچ کش های ناتیوو و تیلت مقایسه شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزارع موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت و آمل در سال‌ 1398 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع قارچ کش در هفت سطح (تیفلوزامید در مقادیر 200، 250، 300 و 350 میلی لیتر در هکتار به همراه قارچ کش های ناتیوو و تیلت و بدون استفاده از قارچ کش به عنوان شاهد) و دفعات سم پاشی در دو سطح (یک بار 24 ساعت بعد از مایه‌زنی مصنوعی بوته ها با عامل بیماری و دو بار 24 ساعت و 15 روز پس از مایه‌زنی مصنوعی بوته‌ها با عامل بیماری) بودند. صفات اندازه گیری شده نیز شامل شدت و وقوع بیماری سوختگی غلاف برگ و عملکرد محصول بود. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد که برای کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در استان‌های گیلان و مازندران، یک بار سم پاشی مزرعه با قارچ‌کش تیفلوزامید با غلظت 300 میلی لیتر در هکتار ضروری است، اما در صورت فراهم بودن شرایط برای توسعه و تشدید بیماری، تکرار سم پاشی به فاصله 15 روز بعد از سم‌پاشی اول توصیه می‌شود. همچنین برای جلوگیری از بروز مقاومت در مقابل قارچ‌کش‌ها و نیز استفاده تناوبی از آن ها، می‌توان از قارچ‌کش‌های ناتیوو و یا تیلت در تناوب با قارچ‌کش تیفلوزامید استفاده کرد.

Field evaluation of some fungicides for controling sheath blight disease of rice in north of Iran

Sheath blight disease of rice caused by Rhizoctonia solani AG1 IA has been recognized as an economically significant disease. No resistant cultivar has been reported so far, and rice ShB management has been mainly leaning on chemical fungicide applications. To prevent resistance to fungicides in pathogenic fungal strains, introducing new fungicides with different effect points and belongs to other groups is essential for integrated disease management. Thus, in 2019, the efficacy of the fungicide Thiflozamide 24% SC was studied on control of rice sheath blight disease in the north of Iran. A research project were designed with a randomized complete block design in three replications and 14 treatments by Thifluzamide, Nativo and Tilt fungicides. Six spray treatments were performed in one step, 24 hours after plant infestation with the casual agent. Another six spray  treatments were performed in two steps, 24 hours and 15 days after plant infestation with the casual agent. Eventually, the efficacy of treatments on relative lesion height (RLH), incidence, and grain yield were surveyed. Data were subjected to the analysis of variance (SAS, 2003). Means among the treatments were compared based on Tukey’s test at the 0.05 probability level. The results showed that one spraying step with Thifluzamide 24% SC fungicide (300 ml/ha dosage) is recommended for Guilan and Mazandaran provinces. If the conditions are suitable for the disease development, it is necessary to repeat the spraying with Thifluzamide 24% SC fungicide (300 ml/ha dosage) 15 days after the first spraying. In order to prevent the possibility of resistance, Nativo and Tilt fungicides are suggested as an alternative or intermittent use of Thifluzamide fungicide.