قابلیت رقابت علف هرز پیزور دریایی (bolboschoenus planiculmis) با ارقام برنج هاشمی و خزر

تداخل دو رقم برنج هاشمی و خزر با علف هرز پیزور دریایی (bolboschoenus planiculmis) در نسبت‌های کاشت 0:4، 1:3، 2:2، 3:1 و 4:0 (گیاهچه برنج : غده پیزور) با استفاده از مدل سری‌های جانشینی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتفاع رقم هاشمی بیش تر از رقم خزر و پیزور و تعداد پنجه و وزن خشک تولیدشده دو رقم برنج کم تر از پیزور بود. ازدیاد ساقه و تولید ماده خشک پیزور در رقابت با رقم هاشمی بیش تر از خزر کاهش یافت. مجموع تولید پنجه برنج و ساقه پیزور در هر گلدان با افزایش سهم پیزور در نسبت کاشت افزایش یافت. یک غده پیزور نسبت به سه گیاهچه برنج، ازدیاد حدود چهار برابری و تولید ماده خشک برابری داشت. عملکرد نسبی، شاخص غالبیت برنج و ضریب تزاحم نسبی حاکی از قابلیت رقابت بالاتر پیزور در مقابل هر دو رقم برنج بود. عملکرد زیست توده، عملکرد دانه، تعداد خوشه، و تعداد دانه کل، پر و پوک برنج با افزایش سهم برنج در نسبت‌ کاشت افزایش یافت. در شرایط رقابت با پیزور، عملکرد زیست توده و طول خوشه رقم هاشمی کم تر از خزر و شاخص برداشت، تعداد خوشه، و وزن صد دانه رقم هاشمی بیش تر از خزر بود. علف هرز پیزور دارای قابلیت رقابت بالایی در برابر دو رقم برنج هاشمی و خزر بود و اثر تداخل رقم هاشمی بر پیزور بیش تر از رقم خزر بود. به طور کلی، با توجه به نتایج این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که قدرت رقابتی بیشتر (ضریب تزاحم بالاتر) علف هرز پیزور بیانگر اهمیت آن به‌عنوان یک علف هرز مسئله‌ساز بوده و بنابراین توسعه راهکاری مناسب جهت مدیریت آن ضروری است.