واکنش تابعی و تداخل کنه شکارگر (neoseiulus californicus (acari: phytoseiidae با تغذیه از لارو تریپس غربی گل روی چند رقم تجاری توت فرنگی

کنه neoseiulus californicusاز شکارگرهای موثر در کنترل کنه های تارتن است. واکنش تابعی ماده های جفت گیری کرده سه روزه با تغذیه از تراکم های مختلف لارو تریپس frankliniella occidentallis (1، 2، 4، 8 و 16) روی هفت رقم تجاری توت فرنگی (سیکوا، چاندلر، کامروسا، ماراک، آلیسو، یالوا و گاویتا) و تداخل شکارگری در تراکم های (2،1، 4، 8 و 16) از کنه شکارگر در تراکم ثابت از شکار (40 عدد لارو تریپس) مطالعه شد. این آزمون ها روی دیسک های برگی در شرایط آزمایشگاهی (دمای1±27 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی% 5±70 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. واکنش تابعی روی هفت رقم مورد آزمون از نوع دوم و آماره های واکنش تابعی با استفاده از معادله راجرز به دست آمد. قدرت جستجوگری و زمان دستیابی روی رقم های توت فرنگی، سیکوا (به ترتیب 01/0 بر ساعت، 77/4 ساعت)، چاندلر (03/0 بر ساعت، 37/4 ساعت)، کامروسا (03/0 بر ساعت، 49/5 ساعت)، ماراک (03/0 بر ساعت، 49/5 ساعت)، آلیسو (02/0 بر ساعت، 91/4 ساعت)، یالوا (05/0 بر ساعت، 54/4 ساعت) و گاویتا (02/0 بر ساعت، 65/4 ساعت) برآورد شد. توانایی کنه شکارگر در شکار لارو تریپس روی رقم چاندلر و یالوا بیشتر از سایر رقم ها بود. تراکم کمتر تریکوم روی این رقم ها نسبت به سایر رقم های مورد آزمون و ترکیبات شیمیایی ثانویه می تواند از دلایل این اختلاف باشد. ارتباط معنی داری بین لگاریتم تراکم شکارگر و لگاریتم قدرت جستجوی سرانه (محاسبه شده با معادله نیکلسون) وجود داشت. میزان شکارگری کنه شکارگر با افزایش تراکم تریپس و کاهش تراکم شکارگر افزایش می یابد. نتایج اهمیت بررسی ویژگی های گیاهان میزبان را در استفاده بهینه از کنه شکارگر در کنترل آفات نشان می دهد.