مقایسه کارایی چند نوع پروتیین هیدرولیزات برای شکار انبوه مگس میوه مدیترانه ای ceratitis capitata (weidmen) (dip.: tephritidae)در یک باغ انار در منطقه شیراز

این آزمایش طی سال های 1390 و 1391 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار نوع فرمولاسیون تجاری پروتیین هیدرولیزات (تیمار) شامل 1- اگریسنس(agrisence) ، 2- بیوسبو(bio-cebo) ، 3- سراتراپ cera-trap)) و 4- اسمل فول(esmelfol) در سه تکرار در یک باغ انار آلوده به مگس میوه مدیترانه ای در شهر شیراز اجرا شد. هر هفته تله ها بررسی و تعداد مگس میوه مدیترانه ای و حشرات غیر هدف شکار شده شمارش شدند. در تمام جمعیت های مورد مطالعه، بین تیمارها اختلاف معنی دار در سطح یک درصد مشاهده شد. میانگین شکار هفتگی مگس مدیترانه ای در تیمارها به ترتیب 75/3، 80/3، 77/9 و 48/2 مگس در هر تله بود و میانگین شکار هفتگی حشرات غیر هدف در تیمارها به ترتیب 80/18، 38/43، 23/56 و 93/56 حشره در هر تله بود. فرمولاسیون اگریسنس با جلب بیشترین تعداد بال توری سبز (86/40 بال توری سبز) اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نشان داد. بیشترین تعداد شکار هفتگی شب پره ها در فرمولاسیون های بیوسبو (07/6 شب پره) و اگریسنس (41/5 شب پره) مشاهده شد. در مجموع، فرمولاسیون مایع سراتراپ برتر از بقیه ی فرمولاسیون های پروتیین هیدرولیزات برای برنامه های شکار انبوه مگس میوه مدیترانه ای پیشنهاد می شود.