اثر عصاره پروتیینی تریتیکاله روی فعالیت آلفا آمیلاز گوارشی شب پره مینوز گوجه فرنگی tuta absoluta meyrick (lep.: gelechiidae)

شب پره مینوز گوجه فرنگی tuta absoluta meyrick (lep.: gelechiidae) آفتی است چند نسلی و بومی آمریکای جنوبی که تهدیدی جهانی برای محصول گوجه فرنگی شده است. این آفت ابتدا از ارومیه گزارش شد ولی اکنون تقریبا تمامی مناطق گوجه کاری ایران را آلوده کرده است. برای کنترل این آفت از آفت کش های مختلف از جمله آفت کش های فسفره و پایروتروییدی و به طور معمول در مقادیر زیاد استفاده می شود که این باعث ایجاد مقاومت، آلودگی محصول به باقیمانده سموم و حتی آلودگی محیط زیست می شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره نیمه خالص پروتیینی بذر تریتیکاله روی فعالیت آنزیم های آمیلاز این حشره می باشد. برای این منظور، عصاره بذر با استفاده از محلول نمکی nacl استخراج شد و با استفاده از آمونیوم سولفات به صورت نیمه خالص درآمد. سنجش آنزیمی نشان داد که روند مهارکنندگی آنزیم آلفا آمیلاز حشره بسته به غلظت مورد استفاده بود، یعنی با افزایش غلظت مهارکننده میزان درصد بازدارندگی آنزیم افزایش پیدا کرد. برای مثال، در غلظت نیم میکروگرم پروتیین عصاره بذر، میزان مهار آنزیم 31 درصد بود، در حالی که در هشت میکروگرم پروتیین عصاره بذر میزان مهار آنزیم به 66 درصد رسید. در بررسی تاثیر اسیدیته مشاهده شد که بالاترین میزان مهارکنندگی عصاره پروتیینی در اسیدیته هشت می باشد و فراسوی این اسیدیته میزان مهارکنندگی کاهش پیدا کرد. سنجش مهار آنزیم در ژل نیز مشاهدات سنجش آنزیم به وسیله دستگاه الیزاریدر را تایید کرد، یعنی با افزایش غلظت مهارکننده از شدت باند آمیلازی کاسته شد. این نتایج نشان می دهد که پروتیین های موجود در عصاره بذر تریتیکاله دارای پتانسیلی هستند تا در کنترل حشرات بیشتر مورد توجه قرار گیرند.