ترجیح طعمه و سوئیچینگ بالتوری سبز chrysoperla carnea روی شته‌ی سبز مرکبات aphis spiraecola و شته‌ی جالیز aphis gossypii

بالتوری سبزchrysoperla carnea  یکی از دشمنان طبیعی است که به آفات مختلف گیاهان زراعی و باغی حمله می کند. ترجیح غذایی دشمنان طبیعی یکی از مهم ترین معیارهایی است که در بررسی کارایی آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این بررسی، ترجیح غذایی و سوئیچینگ لاروهای سن دوم و سوم بالتوری سبز روی شته ی سبز مرکبات، aphis spiraecola و شته ی جالیز، aphis gossypii مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش روی برگ پرتقال، رقم تامسون ناول، در اتاقک رشد در دمای 2±27 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج نشان داد که وقتی شته ی سبز مرکبات یا شته ی جالیز به تنهایی در اختیار لاروهای سن دوم و سوم شکارگر قرار گرفت، نرخ شکارگری لاروها روی شته ی جالیز در مقایسه با شته ی سبز مرکبات بیشتر بود. در آزمایش سوئیچینگ، ارائه ی ترکیب های مختلفی از شته ی جالیز: شته ی سبز مرکبات تفاوت معنی داری در میزان تغذیه ی لاروهای بالتوری سبز ایجاد کرد. در ترکیب های مختلف طعمه، تغذیه ی لاروهای سن دوم و سوم شکارگر از شته ی سبز مرکبات به ترتیب بین 7.90 تا 21.10 و 15.70 تا 31.00 و از شته ی جالیز به ترتیب بین 14.60 تا 29.60 و 24.50 تا 38.20 عدد متغیر بود. مقدار شاخص ترجیح منلی در نسبت مساوی شته ی جالیز:شته ی سبز مرکبات برای لارو سن دوم و سوم شکارگر به ترتیب 0.632: 0.368 و 0.647: 0.353 محاسبه شد که نشان دهنده ی ترجیح لاروها به شته ی جالیز بود. این تحقیق نشان داد که نوع طعمه و تراکم آن روی ویژگی های رفتاری لاروهای بالتوری سبز موثر است.