فراوانی حشرات در سیستم کشت خالص و مخلوط سویا و ذرت

افزایش تولید محصولات با تنوع زراعی بیش تر از طریق کشت مخلوط می‌تواند در بهبود کارکردها و خدمات اکوسیستمی موثر باشد. یکی از مهم‌ترین کارکردهای نظام‌های کشت مخلوط کاهش در جمعیت آفات و در نتیجه افزایش عملکرد گیاهان زراعی می باشد. این بررسی با هدف تاثیرسیستم کشت مخلوط سویا و ذرت بر فراوانی حشرات گیاه خوار، گرده افشان و دشمنان طبیعی، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار (100:0 کشت خالص ذرت، 0:100 کشت خالص سویا و ترکیب های 50:50، 25:75، 75:25 سویا: ذرت) و 4 تکرار انجام شد. به منظور جمع آوری حشرات از روش های مختلف نمونه برداری از جمله تله گودالی، الک، کارت های زرد و آبی رنگ چسبدار، ضربه زدن، تورحشره گیری و شمارش در محل استفاده شد. نمونه برداری در 5 دوره و در فواصل 14 روز انجام گرفت. در مجموع تعداد 7395 حشره جمع آوری شد که به 10 راسته و 39 خانواده تعلق داشتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که جمعیت هر سه گروه از حشرات جمع آوری شده (حشرات گیاه خوار، گرده افشان ها و دشمنان طبیعی) به طور معنی داری تحت تاثیر سیستم کشت مخلوط قرار گرفت، به طوری که بیش ترین تعداد دشمنان طبیعی و کم ترین تعداد حشرات گیاه خوار در تیمار 50:50 سویا: ذرت مشاهده شد. همچنین بیش ترین تعداد حشرات گرده افشان مربوط به تیمار 25:75 سویا: ذرت بود، در حالی که بالاترین تعداد حشرات گیاه خوار، و در پی آن کم ترین تعداد حشرات گرده افشان و دشمن طبیعی در تیمار کشت خالص ذرت مشاهده شد. نتایج نشان داد بین حشرات دشمن طبیعی و گیاه خوار و همچنین بین عملکرد سویا و جمعیت حشرات گیاه خوار یک رابطه منفی (معکوس) وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، برخی از تیمار های مخلوط سویا و ذرت، دارای مهار زیستی موثرتری بوده و افزایش عملکرد بیش تری نسبت به کشت خالص هر دو گیاه نشان دادند.