مطالعه جامعه‌شناختی خشونت علیه زنان ازدواج کرده ایرانی و ارمنستانی

پژوهش حاضر به منظور مطالعه جامعه‌شناختی خشونت علیه زنان ازدواج کرده ایرانی و ارمنستانی در گروهی از زنان شهر تهران و ایروان انجام شد. بر این اساس 184 زن مورد خشونت قرار گرفته ایرانی و 33 زن مورد خشونت قرار گرفته ارمنی که به شیوه نمونه در دسترس به دادگاه‌ها، مراکز پزشکی قانونی، مشاوره و مراکز غیر دولتی حمایت از زنان مراجعه کرده بودند و 228 زن مورد خشونت قرار گرفته ایرانی و 112 زن مورد خشونت قرار گرفته ارمنی که به دلایلی به مراکز فوق مراجعه‌ای نداشته‌اند که از نظر سن و زمان ازدواج با گروه نخست همتا شدند، انتخاب شده است. پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود و از پرسشنامه‌های خشونت علیه زنان، جامعه‌پذیری جنسیّتی، حمایت‌ها و سرمایه‌های اجتماعی و سلامت روان استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که زنان ارمنی خشونت دیده‌ای که به دادگاه‌ها مراجعه داشته‌اند، نسبت به گروه کنترل ارمنی از خشو‌نت‌های بیش‌تری رنج می‌بردند. سطح جامعه‌پذیری جنسیّتی، دسترسی به سرمایه‌ها و حمایت‌های اجتماعی شان نسبت به گروه کنترل بیش‌تر بوده است. سلامت روان زنان ارمنی که به دادگاه‌ها مراجعه داشته‌اند، نسبت به زنان ارمنی گروه کنترل کم‌تر بوده است و از افسر‌دگی شدید رنج می‌بردند. دسترسی به سرمایه‌ها و حمایت‌های اجتماعی باعث کاهش اعمال انواع خشونت‌ها از سوی مردان علیه همسرانشان بوده است و پیروی بیش‌تر از الگو‌های جنسیّتی موجب افزایش اعمال خشونت از سوی مردان ارمنی علیه همسرانشان بوده است. همچنین یافته‌های تحقیق نشان داد که زنان ایرانی خشونت دیده‌ای که به دادگاه‌ها مراجعه داشته‌اند، نسبت به گروه کنترل بیش‌تر مورد اعمال انواع خشونت‌ها از سوی همسرانشان هستند. جامعه‌پذیری جنسیّتی دسترسی به سرمایه‌ها و حمایت‌های اجتماعی شان نسبت به گروه کنترل بیش‌تر بوده است. سلامت روان زنان ایرانی که به دادگاه‌ها مراجعه داشته‌اند نسبت به گروه کنترل کم‌تر بوده است. همچنین دسترسی به سرمایه‌ها و حمایت‌های اجتماعی باعث کاهش اعمال انواع خشونت‌ها از سوی مردان علیه همسرانشان بوده است. و پیروی بیش‌تر از الگوهای جنسیّتی موجب افزایش اعمال خشونت از سوی مردان ایرانی بوده است. همچنین سرمایه‌ها، حمایت‌های اجتماعی‌، جامعه‌پذیری جنسیّتی سهمی تعیین کننده در پیش‌بینی اعمال انواع خشونت‌ها از سوی مردان ایرانی علیه همسرانشان داشته است.

Sociological Study of Violence against Married Women from Iran and Armenia

Present study was conducted as a sociological research on violence against Iranian and Armenian married women within a group of women from Tehran and Iravan. Accordingly, 184 Iranian women and 33 Armenian women subjected to violence were studied as an available sample that had referred to court, Forensics, consultation and nonprofit centers supporting women. 228 Iranian and 112 Armenian women who had not referred to aforementioned centers were selected and adjusted to the first group in terms of age and time of marriage. The present study is a descriptive and correlative research in which the questionnaires of violence against women, gender socialization, supports and social capitals and mental health are employed. The findings of the study showed that Armenian women referring to court suffer from more violence than control group. Their gender socialization, accessibility to the capitals and social supports have been better than that of those in control group. Mental health of those Armenian women referring to court has been less than the control group and they suffered from severe depression. Availability of social capitals and support have been pivotal factors preventing their husbands from hurting their wives and following the sexual patterns has resulted in doing the act of violence against Armenian women more than before. Results of the study also showed that Iranian women referring to court – compared to control group are more likely to be exposed to different kinds of violence applied by their husbands. Gender socialization and their access to social capital and support are higher than that of control group. Those Iranian women referring the court seem to have less mental health when compared to control group. Meanwhile, access to social capital and support has led into less violence – from any sort applied by their husbands. And following the gendered paradigm has accelerated the rate of the violence applied by Iranian husbands. Capitals, social support, gender socialization have played a dominant role in anticipating the rate of different types of violence applied by Iranian men.