بررسی اثر بخشی آموزش گذشت بر سازگاری زنان مطلقه

چکیدههدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش گذشت بر سازگاری زنان مطلقه است. در این پژوهش از یک نمونه در دسترس زنان مطلقه شهر اهواز استفاده شد که به فراخوان پژوهشگر برای آموزش گذشت پاسخ مثبت دادند. نمونه این پژوهش را 30 نفر زن مطلقه تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به دو گروه آزمایشی (15n=) و کنترل (15n=) گمارده شدند. فرضیه اصلی این پژوهش عبارت بود از: آموزش گذشت سبب بهبود سازگاری زنان مطلقه می‌شود. همه زنان مطلقه شرکت‌کننده در پژوهش به ‌وسیله مقیاس سازگاری طلاق فیشر (fdas) سنجیده شدند. در این پژوهش برای تحلیل داده‌ها علاوه بر آمار توصیفی، روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری به کار برده شد. نتایج به‌دست آمده همه فرضیه‌های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که آموزش گذشت نسبت به همسر سابق باعث افزایش ارزش خود (48/18,f= 001/0p < )، افزایش رهایی از رابطه قبلی (71/4, f=03/0p < )، افزایش اعتماد اجتماعی (38/21, f= 001/0p < ) و افزایش خودارزشمندی اجتماعی (27/19, f= 001/0p < ) و نیز باعث کاهش احساسات خشم (05/7, f= 01/0p < ) و کاهش نشانگان غم و اندوه (73/30, f= 001/0p < ) زنان مطلقه می‌شود.