سنجش پایداری اجتماعی زنان روستایی شهرستان سنقر

در میان ابعاد توسعه پایدار، بعد اجتماعی یکی از ابعاد مهم است که جنبه‌های وسیع و عمده‌ای از توسعه پایدار را بر اساس تعریف موجود آن در بر می‌گیرد. در این راستا توجه به پایداری اجتماعی زنان روستایی در جهت روشن کردن وضعیت اجتماعی آنها در مسیر دستیابی به توسعه پایدار و تاکید بر نقش اجتماعی آن‌ها در این مسیر، یک موضوع اساسی در توسعه پایدار روستایی به حساب می‌آید. پژوهش حاضر با رویکرد کمّی با طی مراحل علمی همچون تدوین و طبقه‌بندی شاخص‌های پایداری اجتماعی زنان روستایی بر اساس رویکرد اندام‌وار و بررسی ادبیات موضوع، تدوین و تکمیل پرسشنامه و تعیین سطوح پایداری اجتماعی زنان روستایی دهستان‌های مختلف با استفاده از مدل موریس؛ سعی در بررسی وضعیت پایداری اجتماعی زنان روستایی شهرستان سنقر داشته است. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان روستایی 15 الی 60 ساله شهرستان سنقر (21530n=) بود. بر اساس نتایج به دست آمده، وضعیت اجتماعی زنان روستایی در هیچ کدام از 8 دهستان شهرستان سنقر در سطح پایدار قرار نداشت. 6 دهستان از 8 دهستان در سطح نیمه‌پایدار و 2 دهستان در سطح ناپایدار بر اساس وضعیت اجتماعی زنان روستایی جای گرفتند.