ﻣﺪﮔﺮاﯾﯽ و ﻧﺰاع ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺪن ﻋﻤﻮﻣﯽ (ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﻧﺴﻞ ﺟﻮان شهر سنندج)

هدف این نوشتار مطالعۀ کیفی سبک‌های جدید مُدگرایی در پوشش به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین میدان‌های نزاع بر سر بدنِ عمومی در فضاهای همگانی است. سوژه‌های مورد مطالعه از میان دختران 14 تا 30 سال شهر سنندج انتخاب شده‌اند که پرسه‌زنی در فضاهای همگانی را به‌عنوان فعالیت معمولی خود معرفی نموده‌اند. داده‌ها از طریق مصاحبۀ فردی گردآوری و از طریق تحلیل مضمونی تفسیر شده‌اند. طبق نتایج تحقیق، شش مضمون اصلی از داده‌ها قابل استنتاج است: نقش دوگانۀ مُدگرایی در افشاسازی/ پنهان‌‌سازی هویت؛ انتخاب مُد جایگزین به‌عنوان راهی برای پس‌زدن رمزگانِ سنتیِ پوشش؛ کارکرد مُد در بازتولید دوگانۀ تمایز/ ادغام؛ استفاده از سبک‌های مُدگرا برای نمایش پرستیژ و گشودگی فردی؛ مُدگرایی راهی برای تصرف فضاها؛ و جایگاه محوری مُدگرایی در منازعۀ بدن خصوصی/ بدن عمومی. ترسیم شبکۀ مضامین و خرده‌مضامین همبستۀ آن‌ها بیان‌گر آن‌ است که برای دخترانِ جوان، پرسه‌زنی در فضاهای همگانی، پیروی از سبک‌های جدید پوشش، تصرف فضاها، متمایزکردن خویش از نسل قدیم، و تلاش برای مدیریت بدن خود در فضاهای عمومی جملگی اجزاء به‌هم‌پیوستۀ شکلی از زیستن هستند که می‌توان ذیل مقولۀ هسته‌ای «نمایش عمومی وجه مطلوبی از بودن» آن را نا‌مگذاری کرد. بدین‌سان، استفادۀ دخترانِ جوان از سبک-های جدید لباس درست در لحظه‌ای که به‌قصد نمایاندن هویتی جدید انجام می‌شود عملاً حکم انتخاب نوعی مُد جایگزین برای سرپیچی از قواعد قدیمی پوشش را دارد. همین کنش، هم‌زمان، آن‌ها را قادر می‌سازد خود را درمقام اعضای یک خرده‌فرهنگ از فرهنگ کلی متمایز کنند و پرستیژ، شکوه، انعطاف و آراستگی خود را به نمایش بگذارند.

fashion and the struggle over the public body (casestudy: the young generation in sanandaj)

the aim of this article is to study new fashionable clothing styles as a main field ofstruggle among the public body in public spaces. the theoretical constructs includeconcepts taken from the theoretical tradition of hegemony-resistance which analysesactivities like body-building, body-representation, women’s defiance of dominantclothing rules and their tendency toward alternative fashions in the context of popularculture and as examples of struggles over the public body. the sample, young girls ofsanandaj, recruited through a snowball-sampling strategy, reported their livedexperiences of wearing fashionable clothing styles in urban public spaces via in-depthinterviews. data were analyzed using inductive thematic analysis and six key themeswere found: the dual role of fashion in exposing/ concealing identity, choosingalternative fashion as a way to reject traditional dress codes, the role of fashion inreproducing the duality of distinction/ assimilation, using fashionable styles forrepresenting personal prestige and openness, putting on fashion to seizing spaces, andthe central role of fashion in the struggle over public/ private body. it was concludedthat consuming fashionable clothing styles by young women creates the possibility fordeveloping multiple feminine agencies. unlike the prevalent tendency to think aboutislamic women’s embodied subjectivity as homogeneous, we found a kind ofheterogeneity in appearance and bodily practices.