مقایسۀ تجربۀ فرسودگی والدینی و نگرش به نقش‌های جنسیتی در مادران شاغل و غیرشاغل ساکن شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف مطالعۀ نگرش به نقش های جنسیتی و فرسودگی مادران شاغل و غیرشاغل از وظایف و مسئولیت های فرزندپروری انجام شد. روش پژوهش توصیفی و طرح پژوهش از نوع پس‌رویدادی است. نمونۀ پژوهش  195 مادر (76 شاغل و 119 غیرشاغل) بودند که به شیوۀ دردسترس و داوطلبانه از پنج نقطۀ شمال، جنوب، غرب، شرق و مرکز شهر تهران در پژوهش شرکت کردند.در این تحقیق از مقیاس سنجش فرسودگی والدینی (شامل: خستگی از نقش والدینی، تقابل با خود والدینی گذشته، احساس بیزاری از نقش والدینی و فاصلۀ عاطفی گرفتن از نقش والدینی) و از مقیاس نگرش به نقش های جنسیتی (شامل: نقش سنتی، نقش ویژۀ جنس و نقش‌های دوگانۀ جنسیتی) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون  tگروه های مستقل نشان داد هر دو گروه مادران شاغل و غیرشاغل در نگرش به نقش ویژۀ هر جنس و ویژگی های دوگانۀ جنسیتی با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند (0.02=p)، اما در فرسودگی والدینی و ابعاد آن با یکدیگر تفاوت آماری معناداری نشان ندادند. بر طبق نتایج تحقیق زنان شاغل نگرش های برابری خواهانه‌ای در ایفای نقش های جنسیتی زنانهمردانه دارند و  فشار نقشِ بیشتری را نسبت به مادران غیرشاغل تجربه می کنند. آنان نسبت به مادران غیرشاغل که به نگرش های ویژۀ جنس اعتقاد بیشتری داشتند، فرسودگی والدینی پایین تری را گزارش کردند. توجه به اضافه بار نقش در مادران شاغل و نحوۀ گذران فراغت مادران غیرشاغل با فرزندان با توجه به نگرش‌های جنسیتی آن‌ها در خور مطالعه است.