بررسی تفاوت جنسیّتی در طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های مقابله‌ای: رویکرد طرح‌واره محور

در مطالعۀ حاضر تفاوت جنسیّتی در طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های مقابله‌ای با رویکرد طرح‌واره محور بررسی شد. نمونه شامل 779 نفر دانشجو (479 زن و 300 مرد) از دانشگاه‌های مختلف شهر تهران بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، جبران یانگ و اجتناب یانگ بر روی آن‌ها اجرا شد. معناداری تفاوت گروه‌ها با آزمون تی مستقل سنجش شد. یافته‌ها حاکی از تفاوت جنسیّتی معنادار در تعدادی از طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های مقابله‌ای بود. نتایج این تحقیق به لحاظ حوزه‌های طرح‌واره حاکی است که دو جنس، در سه حوزه (گوش به زنگی و بازداری، بریدگی و طرد و حد و مرز مختل) از پنج حوزۀ طرح‌واره تفاوت معناداری نشان می‌دهند که در تمام این حوزه‌ها نمرات مردان بالاتر است. در دو حوزۀ دیگر (خودگردانی و عملکرد مختل و دیگر جهت‌مندی) تفاوت معناداری بین زن و مرد وجود نداشت. در مورد سبک‌های مقابله بین زنان و مردان، در سبک‌های مقابله‌ای تسلیم و جبران، تفاوت معناداری وجود دارد که در هر دو سبک، نمرۀ مردان از زنان بالاتر است، در سبک اجتناب، تفاوت معناداری بین زن و مرد دیده نشد.