پیش بینی رضایت از زندگی براساس ویژگی های شخصیتی و مکانیسم های دفاعی

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی رضایت از زندگی براساس ویژگی‌های شخصیتی(روان‌رنجوری، برون‌گرایی، انعطاف‌پذیری، سازگاری و مسئولیت‌پذیری) و مکانیسم‌های دفاعی(رشدیافته، رشدنیافته، روان‌آزرده) انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعۀ آماری شامل تمام دانش‌آموزان دختر دورۀ متوسطۀ دوم شهر قم به تعداد 19448 نفر بود. نمونه شامل 377 نفر بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شد. برای نمونه‌گیری ابتدا از بین نواحی شهر قم ناحیۀ 1، سپس از بین مدارس ناحیۀ سه مدرسۀ دخترانه و در آخر از هر مدرسه چهار کلاس همگی به تصادف انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سبک‌های دفاعی اندروز و همکاران، ویژگی‌های شخصیتی نئو و رضایت از زندگی دینر پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته‌ها نشان دادند که ویژگی‌های شخصیتی روان‌رنجوری، برون‌گرایی، مسئولیت‌پذیری و مکانیسم‌های دفاعی رشدیافته و رشدنیافته توانایی پیش‌بینی رضایت از زندگی را داشتند (0.05 > p)؛ اما متغیرهای انعطاف‌پذیری، دلپذیر بودن و سبک دفاعی آزرده، قدرت پیش‌بینی رضایت از زندگی را نداشتند (0.05< p). لذا می‌توان با برنامه‌ریزی و آموزش‌های صحیح در راستای ویژگی‌های شخصیتی و مکانیسم‌های دفاعی؛ سطح رضایت از زندگی دانش‌آموزان را ارتقاء داد.