رضایت از زندگی دانشجویان: پیش بینی بر اساس دینداری، معنا در زندگی و انعطاف‌پذیری شناختی

پژوهش حاضر یک مطالعه رابطه‌ای از نوع همبستگی بر روی دانشجویان دختر خوابگاهی (مقطع کارشناسی) دانشگاه لرستان در سال 96-1395 است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 200 نفر و به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌های رضایت از زندگی دینر و همکاران، دینداری گلاک و استارک، معنا در زندگی استیگر و همکاران و انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال بود. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین دینداری(0.0001>p، r=/543)، معنا در زندگی(0.0001>p،r=/673) و انعطاف‌پذیری شناختی(0.0001>p، 488/=r) با رضایت از زندگی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد(0.0001>p). یافته‌های حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد که متغیرهای دینداری(0.0001>p، β=/313)، معنا در زندگی(0.0001>p،β=/476) و انعطاف‌پذیری شناختی(0.0001>p، 241/=β) پیش‌بینی کننده معنی داری برای رضایت از زندگی دانشجویان هستند. با توجه به اهمیت نقش دینداری، معنا در زندگی و انعطاف‌پذیری شناختی در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان و در نتیجه سلامت و بهداشت روان دانشجویان، باید این سازه سلامت روانی یعنی رضایت از زندگی در برنامه‌ریزی‌های مسئولان و روان‌شناسان مورد توجه قرار گیرد.