رابطۀ دلایل ادامۀ زندگی مشترک با انواع راهبردهای حفظ رابطۀ زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ دلایل ادامۀ زندگی مشترک با انواع راهبردهای حفظ رابطۀ زناشویی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری کلیۀ زوجین 17-55 سالۀ شهرستان اصفهان و سمنان را شامل می‌شد که مدت ازدواج آن‌ها بین 1 35 سال بود و در سال 1395 به زندگی مشترک خود ادامه می‌دادند. نمونۀ پژوهش شامل 175 نفر (100 نفر زن و 75 نفر مرد) بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از مقیاس دلایل ادامه زندگی مشترک و پرسشنامۀ راهبردهای حفظ رابطه برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین عوامل پاداش‌دهنده و تعداد عوامل پاداش‌دهنده با انواع راهبردهای حفظ رابطۀ زناشویی رابطۀ مثبتی وجود دارد. از طرف دیگر بین عوامل محدود‌کننده و تعداد عوامل محدود‌کننده با انواع راهبردهای حفظ رابطۀ زناشویی رابطه‌ای منفی وجود دارد. همچنین از نظر دلایل پاداش‌دهنده و محدود‌کننده برای ادامۀ زندگی مشترک، تفاوت آشکاری بین دو جنس مشاهده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که عوامل پاداش‌دهنده در جهت راهبردهایی که افراد برای نگهداری زندگی مشترکشان به کار می‌گیرند، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. همچنین نتایج این پژوهش می‌تواند به‌منظور افزایش و بهبود کیّفیت، رضایت و ثبات زندگی مشترک زوجین به کار گرفته شود.