اثر میانجی سبک زندگی سلامت محور در رابطه بین سواد سلامت وکیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان روستایی در شهرستان اسلام آبادغرب

هدف این تحقیق بررسی اثر میانجی سبک زندگی سلامت‌محور در رابطه بین سواد سلامت و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان روستایی بود. جامعه آماری پژوهش را 13835 نفر از زنان روستایی 15 تا 64 سال شهرستان اسلام‌آباد غرب تشکیل دادند که با توجه به جدول بارتلت و همکاران (2001)، 250 نفر از آنان با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای جهت انجام تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‎های استاندارد (پس از متناسب‌سازی با زمینه مرتبط با پژوهش) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرسنجی از متخصصان تایید و روایی سازه و پایایی ترکیبی آن با برآورد مدل اندازه‌گیری به دست آمد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از تکنیک چند متغیره مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و به منظور آزمون اثر میانجی، از روش چندمنظوره خودگردان‌سازی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که سواد سلامت اثر مثبت و معنی‌داری بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان روستایی داشته (0/001=ρvalue، 0/518=β) و در حدود 27 درصد از واریانس آن را تبیین کرد. همچنین، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که مجموع اثر غیرمستقیم سواد سلامت بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت از طریق سبک زندگی سلامت‌محور معنی‎دار بوده (0/001=ρvalue، 0/175=β) و متغیر سبک زندگی سلامت‌محور در رابطه بین سواد سلامت و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اثر میانجی جزئی داشت.