گفتاری پیرامون حوزه‌های حدیثی مغفول در تفسیر قرآن کریم

روایات اهل‌بیت (ع) در تفسیر قرآن کریم، منبعی مهم جهت کشف معارف قرآنی و مراد جدی خداوند متعال از آیات است. به رغم جایگاه والای حدیث در علم تفسیر، اما چنان می‌نماید که در تفاسیر ماثور از این منبع به‌طور شایسته استفاده نشده است. این مقاله درصدد است پس از بیان ظرفیت‌های مغفول در حوزه احادیث، به چگونگی بهره‌برداری حداکثری از این ظرفیت‌ها بپردازد. در این راستا به واکاوی ادعیه و سیره به‌عنوان حوزه‌هایی مغفول از احادیث اهل‌بیت(ع) که در تفاسیر متداول کمتر التفاتی نسبت به آنها مشاهده می‌شود، پرداخته شده و ظرفیت این حوزه‌ها را با ارائه نمونه‌هایی کاربردی در حل چالش‌های تفسیری نشان داده است.