شخصیت علمی شیخ شلتوت و روش تفسیری وی

«تفسیر القرآن الکریم» تالیف شیخ محمود شلتوت از جمله تفاسیری است که حلقۀ اتصال بین تفاسیر سنتی و تفاسیر جدید به شمار می‌آید. مولف درعین‌حال که همچون متقدمان به بحث‌های سنتی تفسیری پرداخته، نیازهای جدید و مقتضیات زمان و مکان را نیز مورد توجه قرار داده است. این تفسیر قرن چهاردهم هجری که از نثر ادبی قوی برخوردار است به جای توضیح یکایک آیات هر سوره به مقاصد اصلی آن‌ها می‌پردازد و فراهم کردن زمینه‌های تقریب و وحدت اسلامی از اهداف عمدۀ آن محسوب می‌شود. پرهیز از خلط فرضیه‌ها و نظریه‌های علمی با تفسیر، و نقد چنین گرایشی از ویژگی‌های دیگری است که در «تفسیر القرآن الکریم» جلب توجه می‌کند. مقالۀ حاضر به معرفی این تفسیر معاصر و روش تفسیری آن می‌پردازد.

شخصیت علمی شیخ شلتوت و روش تفسیری وی

Tafsir alQuran alKarim written by Shaykh Mahmud Shaltut is among the commentaries creating a link between traditional and modern commentaries. The author not only has dealt with traditional interpretive discussions like earlier scholars, but has taken contemporary needs and spatio– tempordal requirements into consideration.Written in a masterly literary prose, this commentary of the Islamic 14th century aims at the principal purposes or intents of each Sura insteal of explaining individual verses in Suras. Futhermore, it seeks to pave the way for proximity of Muslim schools of thought and Islamic unity. Being cautious not to confuse scientific hypotheses and theories with Quranic interpretation, and criticizing such an approach are among other prominent features of the commentary. The present article is an attempt to introduc the contemporary commentary and its interpretive approach.