بررسی ابعاد و مولفه‌های سرمایه روان شناختی در آموزه‌های دینی

طی دو دهه اخیر، روان‌شناسی مثبت‌گرا چشم‌اندازی متفاوت از آنچه تاکنون به اشتباه درباره کارکنان تصور می‌شده است‌، در زمینه بهینه‌سازی عملکرد، شکوفایی و غنی‌سازی قابلیت‌ها و توانمندی‌های نیروی انسانی ارائه کرده است. بر اثر ایجاد موج‌هایی همچون روان‌شناسی مثبت‌گرا، رفتار سازمانی مثبت‌گرا و پژوهش‌های سازمانی مثبت‌گرا، مفهوم «سرمایه روان‌شناختی» مطرح گردیده است. پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه، بر اهمیت شناخت این سرمایه جدید و تقویت آن به منظور حداکثر کردن کارکرد افراد در نقش‌های متفاوت در محل کار تاکید دارد. با نگاهی به مضامین و مولفه‌های سرمایه روان‌شناختی، متوجه می‌شویم در آموزه‌های دینی نیز بر برخی مفاهیم موجود در نظریه «سرمایه روان‌شناختی»، در قالب مفاهیمی مشابه و نزدیک تاکید شده است. در این مقال، ضمن توجه به مفروضات بنیادی متمایز‌کننده ادبیات دینی و آموزه‌های اسلامی، با ادبیات رایج روان‌شناسی و مدیریت‌، سازه‌های اصلی سرمایه روان‌شناختی براساس ادبیات نظری و تجربی با مفاهیم مشابه دینی آنها و آموزه‌های مرتبط در دین اسلام بررسی شده است.