تبیین جایگاه نماد در فرهنگ سازمانی با تکیه بر اندیشه اسلامی

فرهنگ سازمانی و مطالعه آن در سازمان‌های امروزی، یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین مباحث مطالعات مدیریتی محسوب می‌شود. عمده مطالعات در این حوزه، توسط اندیشمندان منتسب به مکتب نمادین ‌تفسیری ارائه گردیده است. نتایج گسترده و کاربردی این یافته‌ها در سازمان و دانش مدیریت قابل کتمان نیست. در این میان، توجه به «نماد»، به عنوان جزئی از فرهنگ، و تاثیراتی که به‌کارگیری آن بر رفتار کارکنان دارد، مبحثی جدید در حوزه مطالعات رفتار سازمانی به شمار می‌رود. مبانی نظری و مفروضات حاکم بر «مکتب نمادین‌ تفسیری»، که مبتنی بر شناخت‌گرایی ذهنی است، یا ترس از دچار شدن به نمادگرایی، و یا برخورد برخی مسلمان‌نماها در مواجهه با نمادها، که التزام به نماد را شرک معرفی می‌کنند، موانعی در توجه به جایگاه نماد در مطالعات مدیریت اسلامی به‌شمار می‌روند. تلاش این تحقیق بر آن است که با بررسی تحلیلی - ‌توصیفی نگاه برخی عالمان اسلامی نسبت به نماد، جایگاه نماد را در مطالعات مدیریت اسلامی تبیین نماید. یافته‌های حاصل از بررسی کلام بزرگانی همچون علامه طباطبائی و شهید مطهری، نگاه ویژه عالمان دینی به نماد را می‌‌رساند، که البته این اهتمام به نماد، متکی بر مبانی معرفت‌شناختی و مفروضات اسلامی است. روش گردآوری اطلاعات «کتابخانه‌ای» بوده است.