پدیدارشناسی انسان و کیهان پیش و پس از انقلاب کپرنیکی

در این مقاله چهار دیدگاه را دربارۀ کیهان از اندیشه‌های روزگارِ باورهای اساطیری، روزگار پیدایش فلسفه در یونان باستان، منظومۀ ماندگار بطلمیوس در قرون وسطا و پیدایی علم جدید از یافته‌های نیکولاس کوزایی، کپرنیک، کپلر و گالیله بازجسته‌ایم و دلالت‌های اسطوره‌شناختی آن‌ها را در شش محور ارتباط خدا و کیهان، حیات انسان و جهان، انس انسان با کیهان و حیرتش از آن، گفت وشنود انسان با کیهان، طول و عرض کیهان و سرانجام رابطۀ علم و تجربۀ زیسته تبیین کرده‌ایم. ما بر حتمی بودن تاثیرات متافیزیکی و اسطوره‌شناختی هر نظریۀ علمی تاکید کرده‌ایم و با شواهد تاریخی نشان داده‌ایم این تاثیرات تابع اراده یا آیین و جهان‌بینی نظریه‌پرداز نیست.

Phenomenology of Humanity and Cosmos before and after the Copernican Revolution

In this paper, we investigate four views about the cosmos that belong to the time of the mythical beliefs, the formation period of philosophy in ancient Greece, the persistent Ptolemaic system of middle ages, and the emergence of the new science from the findings of Nicolas of Cusa, Copernicus, Kepler, and Galileo and explain their mythical implications in six aspects: Godcosmos relation, the livingness of humanity and universe, the man familiarity with cosmos and his wondering about it, the dialogues of man with cosmos, the length and breadth of the universe, and finally the relation between science and lived experience. We insist on the certainty of the metaphysical and mythical influences on all scientific theories and show that these influences doesn’t follow the volition or worldview of the theorist.