«حمل» از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی با تاکید بر حمل عرفانی ظاهر و مظهر

حمل یکی از مباحث مهمی است که در تبیین مسائل منطقی، فلسفی و عرفانی کاربرد فراوانی دارد. این مبحث در طول زمان دچار دگرگونی‌های بسیاری شده است. این مقاله دیدگاه‌‌‌ آیت‌الله جوادی آملی را دراین‌باره تبیین، آن را با دیدگاه ملاصدرا و علامه‌ طباطبایی مقایسه می‌کند و نوآوری‌‌‌هایش را برمی‌‌‌شمرد. یکی از نوآوری‌‌‌ها این است که حمل ظاهر و مظهر، قسم مستقلی از اقسام حمل است که در تبیین منطق عرفان باید از آن استفاده کرد. تبیین آیت‌الله  جوادی آملی از حمل ظاهر و مظهر در قاعدۀ بسیط ‌الحقیقه، با تبیین ملاصدرا تفاوت دارد. این تفاوت از تفاوت در مبانی این ‌دو فیلسوف در تبیین حقیقت وجود رابط، تقریر وحدت شخصی وجود و تبیین حقیقت مظاهر نشات می‌‌‌گیرد.

The Predication from Ayatollah Javadi Amoli's viewpoint

One of the important topics that is very applicable in defining the logical, philosophical and mystical issues is predication. This issue has been changed during the times. This article will define Ayatollah Javadi Amoli`s viewpoint about predication and in addition to comparison of his viewpoint with Mulla Sadra and Allameh Tabatabai#039;s viewpoints, will consider his innovations. One of Ayatollah Javadi Amoli`s innovations is that the predication of manifestation and the locus of it is distinct section of prediction forms which should be applied in defining the logic of mysticism. Ayatollah Javadi Amoli`s explanation of this prediction in simplicity (Basit alHaqiqa) principle is different from Mulla Sadra`s one and this difference derived from their different principles in explanation of reality of the relative existence, explanation of the personal unity of existence and explanation of the reality of loci of manifestation.