شناخت ابعاد وجودی انسان از نگاه ابن عربی و شنکره

خداوند انسان را به‌صورت خود آفریده است. ازآنجاکه انسان موضوع اصلی آفرینش است، اندیشمندان ادیان مختلف، دربارۀ او بحث کرده‌اند و برایش ابعادی برشمرده‌اند. شناخت این ابعاد، برای رسیدن به هدف خلقت، یعنی کمال، ضروری است. این مقاله، دیدگاه دو متفکر بزرگ، ابن‌عربی مسلمان و شنکرۀ هندو را دربارۀ ابعاد وجودی انسان بررسی می‌کند. هردو معتقدند انسان دو بعد مادی و روحانی دارد. با برداشتن حجاب مادیات، روح او با یگانۀ مطلق یکی می‌شود و به کمال می‌رسد. آن‌ها معتقدند ابعاد وجودی انسان، فقط در ویژگی‌ها متفاوت‌اند؛ اما در اصل وجود، تفاوتی ندارند.

Understanding Existential Dimensions of Human from the Perspective of Ibn Arabi and Shankara

God has created human in his own image. Since he is the main subject of creation, scholars of different religions discussed about him and mentioned some of his dimensions. The understanding of these dimensions is essential for the purpose of his creation, namely the perfection. The article studied the viewpoints of two outstanding thinkers of Islam and Hinduism, Ibn Arabi and Shankara, concerning the existential dimensions of human. Both thinkers consider the two physical and spiritual dimensions for human. His spirit is identified with the absolute One and then reaches perfection by removing the veil of material. They believe that the existential dimensions of human are only different in characteristics, but not in the origin of being.