نقد و بررسی دیدگاه معرفت‌‌شناختی میرزا مهدی اصفهانی

بحث درباره مبانی معرفتی یک نظام فکری، تلاشی است برای تبیین جایگاه، قلمرو، منابع، روش و منطق شناخت در آن منظومه. «مکتب تفکیک» به مثابه یک نظام فکری در تاریخ اندیشه اسلامی، مبانی معرفت‌‌شناختی ویژه‌‌ای دارد. این نحله فکری تقریرهای متنوعی به خود دیده و در طول تاریخ تعدیل‌‌هایی در آن روی داده است؛ اما تاکید همه پیروان آن، لزوم مرزبندی میان سه جریان شناختی یعنی قرآن (جریان وحی)، فلسفه (جریان عقل) و عرفان (جریان کشف) است. تفکیکی‌‌ها با این کار، به دنبال معارف قرآنی و دینی به صورت خالص و عاری از التقاط و تاویلند. بر این اساس، منبع و روش شناخت دینی تفکیکی‌‌ها اصیل‌‌تر از دو جربان دیگر تلقی می‌‌شود. در این میان، آرای میرزا مهدی اصفهانی، بنیان‌‌گذار این دستگاه فکری، جالب توجه و حاکی از تقریری حداکثری از رویکرد تفکیکی است. دراین مقال، به واکاوی مبانی معرفت‌‌شناختی وی خواهیم پرداخت.