وحدت وجود از دیدگاه علامه طباطبایی

مساله وحدت وجود، از مسایل کلان هستی‌‌‌‌‌شناختی است که در فضای عرفانی پدید آمده و آرام آرام به فضای فلسفی،وارد شده است. قبول یا رد آن، تمام مسایل فلسفی را تحت‌‌‌‌‌الشعاع قرار می‌‌‌‌‌دهد؛ زیرا با قبول وحدت وجود، عالَم رنگ دیگری به خود گرفته و علیت از میان موجودات رخت برمی‌‌‌‌‌بندد. همچنین وحدت وجود، تحلیل دیگری از وجود حضرت حق و شریعت به دست خواهد داد. فیلسوفان پیش از صدرالمتالهین در این باب بحث کرده‌‌‌‌‌اند، اما ملاصدرا مدعی برهانی ساختن این مساله و تبیین صحیح و دقیق آن شده است. پس از ملاصدرا، تابعان مکتب او نیز درباره چنین مساله‌‌‌‌‌ای بحث و گفت‌‌‌‌‌وگو کرده‌‌‌‌‌اند که از مهم‌‌‌‌‌ترین ایشان، علامه طباطبایی است. در این مقاله به بیان تقریر علامه طباطبایی و ادله وی در باب وحدت شخصی وجود می‌‌‌‌‌پردازیم. علامه از سه راه «وجود رابط»، «صرف الوجود» و «عدم تناهی» به اثبات وحدت وجود پرداخته است.