|
|
|
|
اخوت انسانی و پیامدهای اخلاقی آن در عرصه جهانی برپایه اندیشه آیت الله جوادی آملی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بابایی حبیب الله
|
|
منبع
|
حكمت اسرا - 1391 - دوره : 5 - شماره : 1 - صفحه:7 -24
|
|
چکیده
|
اخوت انسانی بر اساس مولفه های مشترک و فراگیرِ فطری میان آدمیان شکل می‌گیرد؛ بنابراین می تواند نوعی اخلاق حداقلی به وجود آورد که در عین حال، در عرصه? عام جهانی موثر باشد. برادری میان انسان ها، نوعی ازخودگذشتگی (self-sacrifice) در روابط انسانی را در پی دارد و همزیستی جهانی را تسهیل می‌کند. علاوه بر این، برادری، روابط انسانی میان ابنای بشر را قوام می‌بخشد و با تمهید مولفه های انسانی، زمینه را برای صورت بندی «اخوت دینی» و «اخلاق ایمانی» در جوامع دینی (یک دینی، یا چنددینی) فراهم می سازد. در حقیقت، اخوت ایمانی و دینی صورتِ کمال‌یافته‌ای از اخوت انسانی است؛ نه تنها زمینه? ستیز میان آدمیان را از بین می برد (کارکرد سلبی)، بلکه به دلیل کمالی که در آن نهفته، انسجام و پیوستگی میان انسان های غیردیندار را نیز امکان‌پذیر می سازد (کارکرد ایجابی).
|
|
کلیدواژه
|
اخوت ایمانی ,اخلاق ایمانی ,اخوت انسانی ,اخلاق انسانی ,ازخودگذشتگی ,اخلاق جهانی
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|