ادله عقلی تجرّد نفس از دیدگاه آیت الله جوادی آملی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قدردان قراملکی علی ,قدردان قراملکی محمدحسن
|
|
منبع
|
حكمت اسرا - 1397 - دوره : 10 - شماره : 2 - صفحه:5 -37
|
|
چکیده
|
تجرّد یا عدم تجرد نفس، مهمترین مسئله نفسشناسی است که تاثیر بسیاری بر دیگر مسائل این موضوع دارد. آیت‌الله جوادی آملی مانند دیگر حکما و بهویژه پیروان حکمت متعالیه به تجرّد نفس معتقد بوده و دیدگاه برخی دین‌پژوهان نقل‌گرا را که از جسمانیت نفس دفاع می‌کنند ناتمام دانسته و ادعای خویش را با ادله عقلی متعددی مستند میکند. در این تحقیق با روش کتابخانهای آثار متعدد استاد جوادی آملی رصد و ادله ایشان گردآوری شده است؛ سپس با تحلیل توصیفی این ادله تبیین و به دو قسم کلی تقسیم شده‌اند: ادله معرفتی با اقسام «علم حضوری به خود»، «تحصیل علم حصولی توسط نفس»، «ادراک کلّیات» و «اتحاد علم، عالم و معلوم» و ادله غیر معرفتی با اقسام «اشتیاق به زندگی جاوید» و «نفس، منشا امور ثابت» قابل تحلیل است. متکلمان نقل‌گرا این ادله را مخدوش دانسته و سعی در مناقشه در آنها دارند. نگارنده با تامل در این مناقشات، به پاسخ‌گویی آنان بر اساس مبانی استاد پرداخته است. در ادامه اشارهای به ادله متعدد و متکثر تجرّد نفس در آثار پیشینیان و برخی کاستیهای آنها و گذر و تمسک آیت‌الله جوادی آملی از ادله ناتمام، به ادله تامّ شده است. نویسنده معتقد است افزون بر ادله مورد استناد ایشان، ادله دیگری نیز توان اثبات تجرّد نفس را دارد که استاد به آنها اشاره ننموده‌اند.
|
|
کلیدواژه
|
جوادی آملی، تجرّد نفس، ادله عقلی، ادله معرفتی، ادله غیرمعرفتی
|
|
آدرس
|
دانشگاه معارف اسلامی, ایران, پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|