|
|
|
|
تحلیلی بر پارادایم لوتر در باب انسان‌شناسی؛ در تعارض با پارادایم رسمی کلیسا
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قاسمی مهدی ,علمی قربان
|
|
منبع
|
معرفت اديان - 1395 - دوره : 7 - شماره : 2 - صفحه:53 -68
|
|
چکیده
|
با ظهور اومانیسم و نهضت اصلاح دینی، آگاهی جدیدی درباره فردیت انسان به وجود آمد و نحوه ارتباط انسان با خدا و آمرزیدگی، کانون توجه الهیات لوتر قرار گرفت. لوتر با درک اوضاع جدید، پارادایمی نو در باب انسان، آزادی اراده، و نوع رابطه او با خدا و ایمان وضع کرد. پیش‌تر خدا در تلقی کلیسای قرون وسطایی، موجودی دور از دسترس بشر و هستی بود، اما وی با رد واسطگی کلیسا در همه شیون، به خدایی در دسترس انسان اشاره کرد که مجال گفت‌وگوی مستقیم دارد. تحول مفهومی لوتر در باب آمرزیدگی بر این اصل مبتنی بود که خداوند، انسان را گویی آمرزیده است و جایگاه آمرزیدگی خدا در خارج از وجود شخص گناهکار قرار دارد. بنابراین، آمرزیدگی، اکتسابی و نه اعطایی است. این پارادایم جدید، مخالف دیدگاه رایج آگوستینی در قرون وسطا مبنی بر جایگاه عدالت در درون انسان بود که راه ورود کلیسا برای هدایت انسان را باز می‌کرد. اما جوهره پارادایم لوتر در باب انسان، آزادی او در برابر انسانِ اسیر کلیسا و شریعت بود. لذا بندگی آزادمنشانه انسان فقط در سایه اراده‌ای آزاد میسور است.
|
|
کلیدواژه
|
انسان‌شناسی دینی ,پارادایم دینی ,مارتین لوتر ,فیض ,آمرزیدگی ,انسان‌شناسی ,الانثروبولوجیا الدینیه ,النموذج الدینی ,مارتن لوثر ,الفیض ,المغفره ,الانثروبولوجیا ,religious anthropology ,religious paradigm ,martin luther ,grace ,forgiveness ,anthropology
|
|
آدرس
|
دانشجوی دکتری الهیات مسیحی دانشگاه ادیان و مذاهب قم, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
gelmi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|