|
|
|
|
بررسی تطبیقی مبانی «قاعده لطف» در امامیه و آموزه «فیض» در مسیحیت کاتولیک
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طاهری محمدحسین ,دین‌پناه حسن
|
|
منبع
|
معرفت اديان - 1392 - دوره : 4 - شماره : 2 - صفحه:73 -95
|
|
چکیده
|
یکی از آموزه‌هایی که در امامیه و مسیحیت کاتولیک دارای اسمی مشترک است، آموزه grace، لطف یا فیض الهی است. همان‌گونه که قاعده لطف، از مهم‌ترین قواعد در کلام امامیه است، از مسیله فیض نیز به‌عنوان هسته مرکزی، برای اثبات سایر آموزه‌های الهیات کاتولیک، استفاده می‌شود. از منظر دو مذهب، لطف و فیض الهی نوعی مداخله و تدبیر خداوند در زندگی انسان است که موجب دوری فرد از گناه، و رساندن او به رستگاری و نجات می‌شود. با وجود این، دو آموزه مبانی واحدی ندارند. برای بررسی این ادعا لازم است نسبت میان این دو، مورد تامل قرار گیرد. این مسیله ابعاد گوناگونی دارد.این مقاله با رویکرد نظری و بررسی اسنادی به بیان مبانی، شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو قاعده به‌صورت بررسی تطبیقی می‌پردازد. در این پژوهش نشان دادیم که آن دو، از حیث مبانی و پیش‌فرض‌ها تفاوت بنیادین دارند هرچند اندک شباهتی در میان مبانی آن دو مشاهده می‌شود.
|
|
کلیدواژه
|
قاعده لطف ,آموزه فیض ,امامیه ,کاتولیک ,حکمت ,رحمت ,the principle of grace ,the doctrine of effusion ,Imamiyyah ,Catholic ,wisdom ,benevolence ,مفهوم الفیض
|
|
آدرس
|
موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره), ایران, موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره), ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
hasandinpanah @ gmail
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|