بررسی نقش عقل در کمال انسان از نظر پاپ ژان پل دوم

در ادیان برای رسیدن به کمال مولفه‌های مختلفی وجود دارد. تاکید مسیحیت بر ایمان است؛ اما پاپ ژان پل دوم در جهت ارج نهادن به عقل به‌عنوان مولفه‌ی موثر در کمال، آن را همتای ایمان در کشف حقیقت می‌داند. مقاله‌ی حاضر به‌روش توصیفی تحلیلی با بررسی متون مقدس کاتولیک، بیانات پاپ و اسناد کلیسا، درصدد بررسی نقش عقل در کمال انسان از نظر پاپ است. عقل از طریق شناخت مبدا و صفاتش باعث تقویت ایمان و ایجاد کمال در انسان می‌شود. رسیدن به کمال، علاوه بر شناخت گزاره‌های عقلی یا ایمانی، نیاز به نوعی وفاداری در قالب زندگی اخلاقی دارد. لازمه‌ی آین زندگی اخلاقی، شناخت خیر است که از طریق عقل تحقق می‌یابد. خیر مطلق مفهوماً توسط عقل درک می‌شود. التزام درونی برای عمل به خیر توسط وجدان است که عقل داوری‌های آن را تنظیم می‌نماید. همچنین عقل لزوم تنظیم اعمال بر اساس خیر برین را درک می‌کند. کمال کاتولیک بازگشت به قداست اولیه بوده و سهم عقل در کسب این قداست، تاثیر بر بعد بیرونی قداست هماهنگی بیرونی میان انسان و مخلوقات است. در بعد درونی، عقل دچار تنگنای انسان‌شناسانه است و با وجود تلاش پاپ برای ارج نهادن به جایگاه عقل در کمال، همچنان محل تردید است.

an investigation of the role of reason in the perfection of human being according to pope john paul ii

there are different parameters in religions to help their followers reach perfection. christianity emphasizes on faith; but pope john paul ii considers reason equivalent to faith in discovering the truth, in order to honor reason as an effective parameter of perfection. this article tries to investigate the role of reason in the perfection of human being from the pope’s point of view by examining the catholic scriptures, the pope’s statements and church documents using a descriptive-analytical method. reason strengthens faith and creates perfection in human through knowledge of the origin of universe and its attributes. in addition to knowing the principles derived from reason or faith, achieving perfection requires a kind of loyalty as well- in the form of moral life. this ethical life requires the knowledge of good, which is realized through reason. reason conceptually understands absolute goodness. reason regulates the judgments of one’s inner commitment, by means of conscience, to do good. the intellect also understands the need to regulate actions based on heavenly goodness. the catholic church’s perfection is achieved by returning to the original holiness, and reason contributes to achieving this holiness by influencing its external dimensions - the external harmony between human and the other creatures. reason has anthropological limitations regarding the inner dimension, and despite the pope’s effort to honor the position of reason in perfection, it is still a place of doubt.