جهان‌بینی «رگ وده»، جهان بینی متناقض!

این مقاله، جهان‌بینی آیین هندو را بر اساس آموزه‌های «رگ وده» در سه مسیله خداشناسی، جهان‌شناسی و چگونگی پیدایش آن، و انسان‌شناسی بررسی می‌کند. رگ وده در باب خداشناسی مشرکانه می‌اندیشد؛ اگرچه در برخی از سرودها، اعتقاد به یک خدا و اعتقاد به وحدت وجود فلسفی نیز مشهود است. شناخت جهان هستی و چگونگی پیدایش آن نیز بسته به نوع شناخت سرایندگان سرودها، متعدد بیان شده است: بر طبق یک بیان، خدایان جهان را آفریده‌اند و مطابق دیدگاه دیگر، خدایان به واسطه جهان هستی تولد یافته‌اند. رگ وده در زمینه انسان‌شناسی معتقد است افراد طبقات عالی دارای ارزش و کرامت ذاتی، و انسان‌های طبقات زیرین بی‌ارزش و دون‌پایه‌اند. انسان باید در این جهان مطابق با قانون ریتا زندگی کند؛ هم به اخلاق پایبند باشد و هم با نیایش و تقدیم نذورات و قربانی به درگاه خدایان، ارتباط خوبی با آنها برقرار نماید. انسان با مرگ خود نابود نمی‌شود، بلکه به دنیایی جاوید قدم می‌گذارد. در ادامه، پس از بیان تناقضات و اختلافات موجود در این جهان‌بینی، استدلال به سوره نسا آیه 82 اثبات می‌شود که جهان‌بینی «رگ وده»، الهی نیست؛ بلکه ساخته و پرداخته اندیشه‌های انسان‌های برجسته روزگار کهن است.