واکاوی نقش و انگیزه پارسیان (زرتشتیان) هند در تثبیت جریان بابیت و بهائیت در ایران

تثبیت جریان انحرافی بابیت و بهائیت در ایران و اینکه چگونه جریانی با درصد انحراف بسیار زیاد از تشیع، که با برخورد شدید عالمان و متولیان دین مواجه شده، توانسته است مرحله تثبیت خود را در جامعه شیعی ایران پشت‌سر بگذارد و وارد مرحله گسترش شود، یکی از مسائل پررمزوراز در شناسایی این جریان است. از نکات قابل تامل در واکاوی این جریان در صدر پیدایش آن، گروش عده نسبتاً زیادی از زرتشیان ایران به این جریان نوظهور انحرافی است که نقش مهمی در تثبیت آن داشته است. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی درصدد است به علل این گروش و نقش و انگیزه پارسیان هند در آن بپردازد تا در ضمن آگاهی‌بخشی در این زمینه، پرده از سیاست‌های استعماری انگلستان در ایران این عصر بردارد. نتیجه حاصل‌شده حکایت از آن دارد که پارسیان هند برای حفظ منافع و موقعیت خود در هندوستان به‌عنوان ابزار اجرای سیاست‌های دولت استعمارگر انگلستان در ایران، توانستند با به‌کارگیری سیاست‌های مختلف در گروش زرتشتیان به این جریان انحرافی نقش محوری بازی کنند.