تاثیر و نقش روح بر نبوت در دیالکتیک کتاب مقدس و قرآن کریم

فهم چیستی «روح» در متون مقدس، از پیچیدگی خاصی برخوردار است. از‌جمله مصادیق این پیچیدگی، کارکرد و هدف از خلقت روح به‌عنوان مخلوقی از خداوند است. در عهدین و قرآن کریم، روح، در دو حوزه آفرینش انسان و نزول وحی و قیامت مطرح شده است. ارتباط روح به‌عنوان یاریگر پیامبر در امر نبوت، که عمدتاً در حوزه دوم قرار می‌گیرد، از تاکیدات ادیان ابراهیمی است که در ارتباط بینامتنی قرآن کریم با متون پیشین، می‌توان به تفسیر بهتری از آن دست یافت. در مقایسه قرآن کریم با کتاب مقدس، شباهت‌ها و تفاوت‌هایی در پیوند با این دو متغیر به‌دست می‌آید که با توجه به برخی وجوه مشترک، افتراقات آن نیز حائز اهمیت است. مقایسه بینامتنی در این مقوله، بیانگر مواضع متمایز قرآن کریم است. این مواضع در سه محور تبیین می‌شود: رابطه بین قرآن و عهدین در این زمینه، گاه رابطه سلبی حذفی، گاه رابطه ایجابی و گاه رابطه اصلاحی و تغییر است. جستار پیش رو، ابعاد و جنبه‌های گونه‌گون این سه رابطه را مورد واکاوی قرار می‌دهد.