ارزیابی تحلیلی روش کلیسای کاتولیک در بسط عدالت اجتماعی

کلیسای کاتولیک با ادعای اصالت، جامعیت و مرجعیت، توانسته است قلمرو اجتماعی وسیعی در جهان امروز برای خود تدارک ببیند. روش این کلیسا برای بسط عدالت اجتماعی چیست و این روش تا چه اندازه می‌تواند کارآمد تلقی شود؟ هدف این مقاله، یافتن ابعاد مثبت و منفی روش کلیسای کاتولیک در زمینۀ بسط عدالت اجتماعی از راه ارزیابی تحلیلی آن است. مقالۀ پیش‌رو با معرفی و ارزیابی روش کاتولیک در این زمینه، با شیوه‌ توصیفی‌تحلیلی نشان خواهد داد که اگرچه ضرورت بسط عدالت اجتماعی در مسیحیت کاتولیک مورد توجه قرار گرفته و سنت کاتولیک، به‌ویژه از شورای واتیکانی دوم، گام‌های مثبتی برای کمک به برقراری عدالت اجتماعی برداشته است، اما وجود برخی چالش‌ها و فقدان دستوراتی مشخص در این فرقۀ مسیحی برای مبارزۀ عملی با ظلم‌های اجتماعی، ارائه‌ نظامی منسجم و موفق برای اجرای عدالت اجتماعی را با مشکل مواجه کرده است.