مولفه‌های حقیقت دعا از نظر شیعه و کاتولیک؛ وجوه شباهت و افتراق

«دعا» در شیعه و کاتولیک جایگاه ویژه‌ای دارد؛ دعا در شیعه، به‌عنوان عبادت و مخّ عبادت تلقی شده و در کاتولیک، به‌عنوان حامل سرّ فصح است. این مقاله با رویکرد تحلیلی و مقایسه‌ای، درصدد بررسی مقایسه‌ای مولفه‌های حقیقت دعا در این دو مذهب و بیان وجوه تشابه و تمایز آن دو است. روی‌آوری به خدا و طلب، دو مقولة «اصلی» و توجه قلب، فطری بودن مطلوب و عبودیت، ازجمله مولفه‌های «مکمل» حقیقت دعا در شیعه است. صعود ذهن به‌سوی خدا و طلب، دو مولفه «اصلی» و حامل سرّ فصح، حرکت محبت، الهام روح‌القدس، از جمله مولفه‌های «مکمل» حقیقت دعا در کاتولیک است. می‌توان گفت: در مولفه‌های اصلی، حقیقت دعا میان شیعه و کاتولیک، نوعی همپوشانی وجود دارد. توجه قلبی، روی‌آوری به خدا، شاهد دیدن خدا، از جمله مولفه‌های «مکمل» مشترک حقیقت شیعی و کاتولیکی هستند. ابتنای دعای شیعی بر توحید محض و دعای کاتولیک بر تثلیث، محوریت دعای کاتولیک بر محبت و تاکید دعای شیعی بر خوف و رجاء، مسئله الهام‌کنندگی دعا، توسط روح‌القدس و پاسخ ایمان بودن دعا، از جمله وجوه افتراق مولفه‌های «مکمل» حقیقت دعای شیعی و کاتولیک است.