ملاحظات زبانشناختی پیرامون خاستگاه زبانی کتاب ایوب

بررسی ویژگی‌های زبانشناختی کتاب‌های مقدس، با وجود کم توجهی به آنها، علاوه بر تعیین زمان تالیف یا قدمت آنها، که سویه تاریخی است، برای ترجمه، فهم وتفسیر آنها نیز به کار می‌آید. در سویه ادبی، زبان کتاب ایوب در ظاهر عبری است، اما درآمیخته با پیچیدگی‌ها ومعضلات دستوری، واژگانی و حتی ریخت‌شناسی است که موجب سر درگمی و ابهام در ترجمه می‌شود. این ملاحظات، چنان است که محققان و منتقدان ادبی را برآن داشته تا کتاب را اساساً یک ترجمه بدانند. این دیدگاه، منشا تلاشِ‌هایی برای یافتن خاستگاه زبانی کتاب شده است. ازاین میان، تاثیر زبان آرامی در یک دایره واژگانی گسترده وصبغه‌ جدّی آن حتی از حیث دستوری جالب توجه است. ازاین‌رو، با استفاده از روش نقد متنی و انتقال از مولفه دینی به مولفه ادبی کتاب تلاش نمودیم فارغ از هرگونه جهان‌بینی خاصی، به چشم اندازهای موجود در این کتاب به عنوان یک شاهکار ادبی برسیم.