الهیات شکاف؛ روشی مبتنی بر کنش اجتماعی در گفت‌وگوی ادیان

حُسن تفاهم میان ادیان و مذاهب گوناگون، از ضرورت‌ها و آرمان‌های بشری در دوران معاصر به‌شمار می‌رود، به‌گونه‌ای‌که اندیشمندان گفت‌وگوی ادیان، روش‌های متفاوتی برای این امر اتخاذ می‌کنند. روش گفت‌وگویی «الهیات شکاف»، تلاش دارد در عین پایبندی به سنت دینی خود، بر شکاف موجود میان سنت‌های دینی، پلی از شباهت‌ها بنا کند که نتیجه آن، درک بهتر دیگری و برقراری نوعی زیست همراه با کنش اجتماعی است؛ یعنی برای برقراری تفاهم میان ادیان و مذاهب، لازم است ضمن پایبندی به اعتقادات خود، بر نقاط اشتراک و موضوعات اجتماعی متمرکز شد و گفت‌وگو را بر محور مسائل اساسی چون حقوق بشر، آزادی بیان و عقیده و یا اموری چون جنگ، خشونت، و نقش ادیان و مذاهب در از بین بردن این امور در جامعه جهانی قرار داد؛ چیزی که دین اسلام تحت عنوان کرامت ذاتی و حقوق طبیعی انسان‌ها بدان توجه بسیار داشته است. با عنایت به چنین رویکردی در گفت‌وگو، به واسطه مشترکات دینی مورد وفاق طرفین، امکان تفاهم هر چه بیشتر و بهبود شکاف میان ادیان و مذاهب فراهم می‌گردد. این پژوهش تلاش دارد، با روش توصیفی تحلیلی، ضمن معرفی روش گفت‌وگوی «الهیات شکاف» بر مبنای کنش اجتماعی و شواهدی از تاییدات آموزه‌های اسلامی، روشی تازه برای گفت‌وگو میان سنت‌های دینی ارائه کند.