دفاع مجدد از دلیل عقلی ضرورت وحی بر اساس حکمت الهی

پس از اثبات وجود خدا و جهان آخرت و مواجهه با وجود انسان، پرسشی اساسی رخ می‌نماید و آن اینکه آیا عقل می‌تواند مستقلاً نسبت به لزوم هدایت الهی داوری کند. پیروان پیامبران الهی تاکنون ادله پرشماری بر ضرورت عقلی ارسال انبیا اقامه کرده‌اند. یکی از این ادله، ضرورت وحی بر اساس حکمت الهی و محدودیت حس و عقل برای راهیابی به سعادت دنیوی و اخروی است. در مقابل، کسانی درصدد مخالفت برآمده و اشکالاتی را برشمرده‌اند. هدف از این نوشتار این است که با روشی عقلی و تحلیلی، ضمن نقادی اشکالات پرشماری که به‌تازگی برخی از مخالفان ضرورت عقلی ارسال انبیا وارد کرده‌اند، از دلیل مزبور دفاع مجدد صورت گیرد تا معلوم شود هدایت الهی لازم است. یافته‌های وجدان و عقل بشری برای پاسخ به پرسش‌های فراوان بشر در‌باره افعال مختلف و تاثیرات گوناگون آن بر جسم و روح او و دیگر موجودات و عوالم، بسیار محدود و ناقص‌اند. اخبار وحی به هر انسانی واصل شود مبنای محاجه در محکمه الهی قرار می‌گیرد وگرنه فقط عقل و فطرت مبنای محاسبه‌اند.