بازتاب باورهای توحیدی کرامیه در نمای آیات قصصی با تاکید بر تفسیر سورآبادی

«قصص» از جمله اسلوب‌های بیانی قرآن است که نظر به میزان پردازش آیات، از جنبه‌های گوناگون حائز اهمیت می‌نماید. یکی از این جوانب، میزان اثرگذاری کارکردهای کلامی فرق در تفسیر قصص است. با توجه به این موضوع، «کرامیه» که از فرق مهم کلامی است، نظر به باورهای منسوب در اصول توحیدی و نقش مهم این موازین در تفسیر، خیزش مطالعاتی زیادی را به خود معطوف داشته است. ازآنجاکه مبانی کلامی هر فرقه در قالب متون منتسب جلوه‌گر می‌شود، این پژوهش به بررسی تحلیلی بازتاب این اندیشه‌ها در قصص «تفسیر سورآبادی»، به‌عنوان اصلی‌ترین منبع تفسیری کرامیه پرداخته است. مطابق این تحقیق که نتیجه‌ای کاربردی در حوزۀ مطالعات تفسیر، کلام و ملل دارد، از یک سو انتساب صفاتی چون تجسیم، استوا، مکانیت و اعضا به این فرقه نادرست است؛ و از سوی دیگر، این آرا در شاخصه‌های مهم رویت و جهت، بر فحوای تفسیر قصص اثرگذارند.