نقد نظریه‌ ولفسن درباره‌ خاستگاه مسئله‌ خلق قرآن و تاثیر آموزه‌های مسیحی در آن

بررسی خاستگاه پیدایش مسائل کلامی، از عرصه‌های پژوهشی مورد علاقه‌ خاورشناسان است. بسیاری از آنها کوشیده‌اند تا با بررسی این موضوع نشان دهند که آبشخور مسائل کلام اسلامی، ادیان و مکاتب دیگر، به‌ویژه مسیحیت است و کلام اسلامی از عوامل بیرونی تاثیر پذیرفته است. ولفسن، اسلام‌شناس یهودی، در کتاب فلسفه‌ علم کلام، درباره‌ مسئله‌ خلق قرآن، که از چالشی‌ترین مسائل کلامی، به‌ویژه در قرن دوم هجری است، چنین رویکردی را دنبال کرده است. او با به‌کارگیری روش فرضی استنتاجی خود، دیدگاه‌های مطرح در زمینه‌ خلق قرآن را متاثر از آموزه‌های یهودی مسیحی می‌داند. این مقاله در‌‌صدد است تا با تتبعی شایسته ضمن تبیین دقیق نظریه ولفسن، شواهد و قرائن آن را بررسی و نقد کند و نشان دهد که نه‌تنها روش ولفسن با اشکالاتی روبرو است، دلایل او نیز مدعایش را به‌خوبی اثبات نمی‌کند و تاثیر عوامل بیرونی، به‌ویژه مسیحیت، در پیدایش این مسئله‌ اثبات شدنی نیست.